Kingdom in the sky
16 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Clarens
Hallo lezers!
Erg bedankt voor alle reacties, dat vinden wij echt heel lleuk.
Voordat we voor 7 weken afscheid namen van de zee, hadden we maandag via een tour een ontmoeting met Xhosa-mensen. Xhosa is een volk, waartoe ook Nelson Mandela behoorde; hij kwam uit deze regio. De oudste tourguide van Zuid-Afrika, Mama Tofu van 94 jaar, vertelde anderhalf uur lang bij haar huisje over de cultuur en gebruiken van de Xhosa. Zo moet de zoon van een overledene op de dag van de begrafenis een os slachten om de dode te begeleiden naar het hiernamaals. Jongeren wordt geleerd hoe ze moeten liefhebben, inclusief de manier van zoenen..
Mama Tofu zag er prachtig uit, in een aantal lagen kleurige kleding en heel veel kettingen van kraaltjes. Die worden hier in van alles en nog wat verwerkt.
Daarna bezochten we een kleine township, waar door vrijwilligersprojecten veel van de grond komt zoals behuizing, scholing en medische zorg. We keken in een basisschool, waar kinderen kennismaken met computers. In het dorpje liepen de varkentjes los, maar ook kleine kindjes die je spontaan een hand gaven.
De volgende dag noordwaarts gereden. Tijdens een stop kocht ik in een postkantoor een paar postzegels, weer een ervaring erbij: 20 minuten in een rij donkere mensen, die zeer zwijgzaam en uiterst geduldig stonden te wachten.
We overnachtten op weg naar Lesotho in Lady Grey (www.snowdonguesthouse.co.za), een dorp met hoge bomen en veel brede ongeplaveide straten, waar een praatgrage gastvrouw ons verwelkomde met tea and scones... 's Avonds heerlijk gegeten voor ca. € 15 inclusief fles wijn! bij Anny's, waar blank en zwart prima mixten.
Daarna op naar het koninkrijkje, waarvan we wisten dat het bijzonder zou zijn. Nou, dat was het! Anders dan we ooit elders zagen:
enorme bergpieken tot boven 3.000 m hoog, groene valleien, overal door rivieren uitgesleten brede geulen met hoge steile "geribbelde" oevers, mannen op heel ranke pony's (nog het enige vervoermiddel in berggebieden), jochies op ezeltjes met zakken meel, heel veel herders langs de weg die hun vee hoeden: één tot tien koeien, een paar schapen of geiten, of van alles wat. Ze dragen rubberen laarzen, een hoed en een om 1 schouder geknoopte deken.
Verder heel veel scholen, zwaaiende kinderen en begrafenisondernemingen.
Meteen bij binnenkomst in dit land zeiden wij: yes, this is it! Zo authentiek, zo hoog, zo krachtig, zo anders..
Lesotho (je zegt: Liesoetoe) is een arm zwart land, waar vrijwel geen blanken wonen en toeristen zijn er nauwelijks. Het is een vruchtbaar land en heeft veel water (het regent er dus ook veel, maar nu alleen 's middags).
Vanwege de enorme bergen is er maar een beperkt aantal geasfalteerde wegen, vnl. in het westen. De andere wegen zijn een eldorado voor 4WD auto's.
De prijzen liggen hier nóg lager dan in Zuid-Afrika, het is dus heel goedkoop.
Als je denkt in een "café" koffie te kunnen krijgen: nee. Daar verkopen ze frisdrank en snacks; voor koffie moet je naar de luxe lodges.
Het is het thuisland van de Basotho, was sinds eind 19e eeuw Brits protectoraat en werd daardoor in 1910 geen onderdeel van de Union of South Africa. Het was booming tijdens de Apartheid, het ANC opereerde hier vandaan, alle 34 ambassades zaten er, het bruiste. Maar in 1994 liep het in 1 jaar leeg, toen in Zuid-Afrika het ANC aan de macht kwam (Mandela!).
De mensen zijn hier nóg veel vriendelijker en spontaner dan in Zuid-Afrika. Ze willen van alles weten, lachen veel, hebben humor en zin in het leven, zwaaien altijd als je voorbij rijdt, zijn zelfverzekerder; echt anders dus dan in het buurland.
Ons verblijf hier, in Roma: een kamer met gebruik van grote keuken op een mooi parkachtig terrein van een vroegere Europese handelspost (www.tradingpost.co.za).
In de hitte klommen we in 2 uur de Thaba Bosiu op en af, de meest historische plek van het land, waar koningen begraven liggen. Een schitterend uitzicht over de bergen!
Woensdag dachten we gewoon wat te gaan rondlopen in de hoofdstad Maseru (430.000 inw.), een drukke stad met chaotisch verkeer, vol toeterende taxi's en heel veel mensen op straat, waar niets te zien valt, alleen veel winkels.
Een tip van een Nederlandse die hier 5 jaar woonde bracht ons om 11.00 bij Lancer's Inn, naast het Nederlandse consulaat. Elke dag staat hier dan een kan koffie klaar op het terras en komen de consul en wat andere Nederlanders er bij elkaar. Wij schoven aan en hadden een heel gezellig uurtje. Daarop volgde een heel bijzondere middag met Gerard Mathot. Die heeft hier ruim 30 jaar als natuurkundeleraar lesgegeven, dus dat klikte meteen tussen hem en Jan. Nu is hij actief als vrijwilliger door o.a. een Learning Centre op te richten. Hij nodigde ons uit om dat te gaan bekijken en dan mee te gaan naar zijn zelf ontworpen eco-huis om daar iets te eten; dat wilden we wel! En passant vertelde hij heel veel over het leven in Lesotho.
We maakten ook kennis met Seeta, de enige zilversmid van het land, die zijn werkplaats naast Gerards huis heeft. Dat bezoekje leverde een paar heel aparte oorbellen op.
Gerard beheert de collectie pastel- en houtskoolschilderijen voor de beroemdste schilder van Lesotho, Mesku Mokitimi, een 88!- jarige die we ook bij Lancer's hadden gesproken. Hij exposeerde overal ter wereld en zelfs bij Bill Clinton hangt iets van hem. Het spreekt meteen aan, het is prachtig werk. Wij gaan straks naar huis met "The Couple"...
Om nog wat meer van de omgeving te zien reden we oostwaarts, dieper de bergen in tot 2.500 meter, waar de bevolking nog heel primitief leeft. Volop pony's, ezeltjes, mensen met takkenbossen op hun nek, vrouwen wassend in de rivier..Een schitterend, zeer imposant landschap. Op de laatste dag in dit bijzondere landje trokken we langs de westkant van midden naar noord en namen het nog even heel goed in ons op. Lesotho: see you at the Sani Pass! (eind deze maand).
Als blanke waren we in Lesotho een bezienswaardigheid. De tegenstelling kon dan ook niet groter zijn toen we net over de grens aankwamen op ons volgende overnachtingsadres in Clarens (www.clarens.co.za/listing/PeterBonneyStudioLodgeClarens): een volledig blank dorp, luxe auto's, heel veel horeca met gezellige terrasjes, dat was echt even omschakelen. Maar het is wel een mooie groene plek met oude bomen, on-Afrikaans, vol galeries en kunstwinkeltjes.
Hierna weer lekker de natuur in.
Veel groetjes,
Jan en Carla
Erg bedankt voor alle reacties, dat vinden wij echt heel lleuk.
Voordat we voor 7 weken afscheid namen van de zee, hadden we maandag via een tour een ontmoeting met Xhosa-mensen. Xhosa is een volk, waartoe ook Nelson Mandela behoorde; hij kwam uit deze regio. De oudste tourguide van Zuid-Afrika, Mama Tofu van 94 jaar, vertelde anderhalf uur lang bij haar huisje over de cultuur en gebruiken van de Xhosa. Zo moet de zoon van een overledene op de dag van de begrafenis een os slachten om de dode te begeleiden naar het hiernamaals. Jongeren wordt geleerd hoe ze moeten liefhebben, inclusief de manier van zoenen..
Mama Tofu zag er prachtig uit, in een aantal lagen kleurige kleding en heel veel kettingen van kraaltjes. Die worden hier in van alles en nog wat verwerkt.
Daarna bezochten we een kleine township, waar door vrijwilligersprojecten veel van de grond komt zoals behuizing, scholing en medische zorg. We keken in een basisschool, waar kinderen kennismaken met computers. In het dorpje liepen de varkentjes los, maar ook kleine kindjes die je spontaan een hand gaven.
De volgende dag noordwaarts gereden. Tijdens een stop kocht ik in een postkantoor een paar postzegels, weer een ervaring erbij: 20 minuten in een rij donkere mensen, die zeer zwijgzaam en uiterst geduldig stonden te wachten.
We overnachtten op weg naar Lesotho in Lady Grey (www.snowdonguesthouse.co.za), een dorp met hoge bomen en veel brede ongeplaveide straten, waar een praatgrage gastvrouw ons verwelkomde met tea and scones... 's Avonds heerlijk gegeten voor ca. € 15 inclusief fles wijn! bij Anny's, waar blank en zwart prima mixten.
Daarna op naar het koninkrijkje, waarvan we wisten dat het bijzonder zou zijn. Nou, dat was het! Anders dan we ooit elders zagen:
enorme bergpieken tot boven 3.000 m hoog, groene valleien, overal door rivieren uitgesleten brede geulen met hoge steile "geribbelde" oevers, mannen op heel ranke pony's (nog het enige vervoermiddel in berggebieden), jochies op ezeltjes met zakken meel, heel veel herders langs de weg die hun vee hoeden: één tot tien koeien, een paar schapen of geiten, of van alles wat. Ze dragen rubberen laarzen, een hoed en een om 1 schouder geknoopte deken.
Verder heel veel scholen, zwaaiende kinderen en begrafenisondernemingen.
Meteen bij binnenkomst in dit land zeiden wij: yes, this is it! Zo authentiek, zo hoog, zo krachtig, zo anders..
Lesotho (je zegt: Liesoetoe) is een arm zwart land, waar vrijwel geen blanken wonen en toeristen zijn er nauwelijks. Het is een vruchtbaar land en heeft veel water (het regent er dus ook veel, maar nu alleen 's middags).
Vanwege de enorme bergen is er maar een beperkt aantal geasfalteerde wegen, vnl. in het westen. De andere wegen zijn een eldorado voor 4WD auto's.
De prijzen liggen hier nóg lager dan in Zuid-Afrika, het is dus heel goedkoop.
Als je denkt in een "café" koffie te kunnen krijgen: nee. Daar verkopen ze frisdrank en snacks; voor koffie moet je naar de luxe lodges.
Het is het thuisland van de Basotho, was sinds eind 19e eeuw Brits protectoraat en werd daardoor in 1910 geen onderdeel van de Union of South Africa. Het was booming tijdens de Apartheid, het ANC opereerde hier vandaan, alle 34 ambassades zaten er, het bruiste. Maar in 1994 liep het in 1 jaar leeg, toen in Zuid-Afrika het ANC aan de macht kwam (Mandela!).
De mensen zijn hier nóg veel vriendelijker en spontaner dan in Zuid-Afrika. Ze willen van alles weten, lachen veel, hebben humor en zin in het leven, zwaaien altijd als je voorbij rijdt, zijn zelfverzekerder; echt anders dus dan in het buurland.
Ons verblijf hier, in Roma: een kamer met gebruik van grote keuken op een mooi parkachtig terrein van een vroegere Europese handelspost (www.tradingpost.co.za).
In de hitte klommen we in 2 uur de Thaba Bosiu op en af, de meest historische plek van het land, waar koningen begraven liggen. Een schitterend uitzicht over de bergen!
Woensdag dachten we gewoon wat te gaan rondlopen in de hoofdstad Maseru (430.000 inw.), een drukke stad met chaotisch verkeer, vol toeterende taxi's en heel veel mensen op straat, waar niets te zien valt, alleen veel winkels.
Een tip van een Nederlandse die hier 5 jaar woonde bracht ons om 11.00 bij Lancer's Inn, naast het Nederlandse consulaat. Elke dag staat hier dan een kan koffie klaar op het terras en komen de consul en wat andere Nederlanders er bij elkaar. Wij schoven aan en hadden een heel gezellig uurtje. Daarop volgde een heel bijzondere middag met Gerard Mathot. Die heeft hier ruim 30 jaar als natuurkundeleraar lesgegeven, dus dat klikte meteen tussen hem en Jan. Nu is hij actief als vrijwilliger door o.a. een Learning Centre op te richten. Hij nodigde ons uit om dat te gaan bekijken en dan mee te gaan naar zijn zelf ontworpen eco-huis om daar iets te eten; dat wilden we wel! En passant vertelde hij heel veel over het leven in Lesotho.
We maakten ook kennis met Seeta, de enige zilversmid van het land, die zijn werkplaats naast Gerards huis heeft. Dat bezoekje leverde een paar heel aparte oorbellen op.
Gerard beheert de collectie pastel- en houtskoolschilderijen voor de beroemdste schilder van Lesotho, Mesku Mokitimi, een 88!- jarige die we ook bij Lancer's hadden gesproken. Hij exposeerde overal ter wereld en zelfs bij Bill Clinton hangt iets van hem. Het spreekt meteen aan, het is prachtig werk. Wij gaan straks naar huis met "The Couple"...
Om nog wat meer van de omgeving te zien reden we oostwaarts, dieper de bergen in tot 2.500 meter, waar de bevolking nog heel primitief leeft. Volop pony's, ezeltjes, mensen met takkenbossen op hun nek, vrouwen wassend in de rivier..Een schitterend, zeer imposant landschap. Op de laatste dag in dit bijzondere landje trokken we langs de westkant van midden naar noord en namen het nog even heel goed in ons op. Lesotho: see you at the Sani Pass! (eind deze maand).
Als blanke waren we in Lesotho een bezienswaardigheid. De tegenstelling kon dan ook niet groter zijn toen we net over de grens aankwamen op ons volgende overnachtingsadres in Clarens (www.clarens.co.za/listing/PeterBonneyStudioLodgeClarens): een volledig blank dorp, luxe auto's, heel veel horeca met gezellige terrasjes, dat was echt even omschakelen. Maar het is wel een mooie groene plek met oude bomen, on-Afrikaans, vol galeries en kunstwinkeltjes.
Hierna weer lekker de natuur in.
Veel groetjes,
Jan en Carla
-
16 Februari 2014 - 18:00
Luc Eerden:
Ha Carla en Jan!
Mooi verslag weer!
Fantastische reis!
Wij zijn helemaal niet jaloers hoor....
Met Moos gaat alles meer dan prima.
Hij ligt op het moment lui in zijn mandje
Is helemaal ingeburgerd hier.
Wordt nog wennen voor hem straks als jullie er weer zijn.
Groet
Luc -
16 Februari 2014 - 20:07
Bregje:
Wat leuk dat jullie onverwachte dingen meemaken een zien. Zo kom je door die ontmoetingen meer te weten van de mensen die daar wonen ook al zal het maar een topje van de ijsberg zijn. Het zal allemaal veel indruk maken. Wat lijkt Nederland dan in alle opzichten ver weg, denk ik. Ik kijk uit naar het volgende verslag. Groetjes, Bregje -
17 Februari 2014 - 09:32
Kees:
Ik val in herhalingen, maar nog steeds leuke foto's en ontmoetingen.
Ook weer een mooi verhaal.
Groetjes Kees en Maria -
17 Februari 2014 - 15:18
Hanneke:
Wat een leuke ervaringen allemaal! Ik zou bijna spijt krijgen dat wij indertijd niet Lesotho in zijn gegaan (maar ja, je moet kiezen als je maar 3 weken tijd hebt). Qua landschap zie ik wel de overeenkomst met de Drakensbergen, net ten noorden van Lesotho. Mooi hoor! Groetjes, Hanneke -
17 Februari 2014 - 22:32
Hans En Thérèse:
Ha Jan en Carla,
Wat beleven en zien jullie véél! Wat een afwisselende reis. Leuk om jullie verslag te lezen en om daarna vooral te genieten van de foto's. We volgen jullie hoor: door het verslag, de foto's en de kaart.
Goede reis verder en liefs, Hans en Thérèse. -
18 Februari 2014 - 14:13
Jet En Wilko:
Het is weer een fantastisch verslag. Jullie maken kennis met het echte Afrika zo te lezen.
Mooie foto's. Die Basotho hoed staat je erg goed Carla. En Jan is ook helemaal thuis in deze boeiende omgeving. Interessant om over jullie ervaring in Lesotho te horen. Veel plezier weer en goeie reis verder. Groeten, Jet en Wilko -
19 Februari 2014 - 19:10
Bert En Marie-Jeanne:
Hallo Jan en Carla,
We werden gewoon blij van jullie reisverslag en we hadden er graag bij willen zijn.
groetjes,
Bert en Marie-Jeanne -
21 Februari 2014 - 22:47
Ko En Lia:
Hallo Carla en Jan,
Zojuist jullie verslag weer gelezen en de tijd genomen om de foto's nog eens goed te bekijken.
Wat hebben jullie een fantastische en afwisselende reis uitgestippeld! Als je aan Afrika denkt zijn dolfijnen bijvoorbeeld niet de eerste wilde dieren waar je aan denkt. Leuk dat jullie zoveel verschillende mensen ontmoeten. Zo leer je het land echt kennen.
We kijken uit naar jullie volgende verslag. Een goede reis verder en groetjes van ons uit een regenachtig Zwijndrecht.
Ko en Lia -
22 Februari 2014 - 22:30
Anneke:
Hoi allebei,
Jeetje zeg, wat n avontuur, prachtige verhalen.
Geniet, wens jullie nog n prachtige tijd, heel veel groetjes An
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
