Halverwege
28 Februari 2016 | Argentinië, Mendoza
Lieve mensen,
Op 23 februari waren wij halverwege onze reis en op de kaart gezien ook ongeveer halverwege Chili en halverwege Argentinië. Veel gezien, nog veel te zien. Maar ook tijd voor een wat rustiger weekje in twee steden.
Neef-lief maakte ons onlangs nog attent op de aardbevingen die zo vaak plaatsvinden in Chili. Tevoren was ik daar best wel wat bang voor, net als voor een vulkaanuitbarsting of een tsunami… Gelukkig zijn we zonder al deze gevaren weer veilig beland in Argentinië (wie weet wat ons daar nog te wachten staat aan enge dingen..).
Intussen blijft het heerlijk om ver weg te zijn van wat er in de wereld gebeurt. Jan leest wel elke dag teletekstnieuws, maar hier maak je je toch minder druk over vluchtelingen, zikavirus en faillissementen dan wanneer je thuis bent.
Valparaíso… Na de foto’s en verhalen van Hedy en Maarten was het al snel duidelijk: hier willen we heen. Zo’n aparte stad, gebouwd op 45 heuvels, met een wirwar van straatjes, steegjes, trappen, 15 liftjes (1883-1916), kinderkopjes, druk havengebied, markten, palmen, veel gekleurde huizen en vooral ontzettend veel kleurige muurschilderingen.
De reis hierheen was weer een nieuwe ervaring: 14 uur per nachtbus over de snelweg, in een “salon-cama”. Het onderste deel van de dubbeldekker had 12 brede stoelen met voetenbankje, je kon tot ca. 130° plat zodat je redelijk kon liggen. Dekentje en kussentje erbij, maar toch nauwelijks kunnen slapen door de vele stukken betonweg…
Dat lange-afstandsbusnetwerk in beide landen is trouwens voortreffelijk geregeld: veel prima bussen, veel vertrektijden, altijd keurig op tijd, niet duur. Er zijn ook vrijwel geen treinen, dus die bussen worden goed gebruikt.
Maar goed, enigszins moe arriveerden we in ons prima appartement op Cerro Alegre, een van de heuvels en een heel schilderachtige wijk. Uitzicht op kleurige, bouwvallige huisjes en lekker rustig. Alleen mini-mercado’s voor de boodschappen, waar je verbaasd staat over wat daar allemaal verkrijgbaar is. Overal micros (minibussen), die niet zachtjes door alle bochtige straatjes omlaag scheuren. Met alleen maar locals in het rammelende busje gingen we met micro 612 (ook wel de “O” genoemd), waar ik op de schoot van een meneer belandde…, 45 minuten mee voor ca. € 0.50 (!) naar het eindpunt in Viña del Mar. Een bijna gratis sightseeing over de heuvels, door de stad, langs de zee, naar de luxe badplaats. En weer terug naar het begin. Toen te voet en per liftje (€ 0.38) naar het drukkere stadsdeel bij de haven gegaan, met o.a. een enorm standbeeld van de zeeheld Arturo Prat. Gesneuveld in de strijd tegen een Peruaans schip in 1879. Overal in Chili is er wel een straat naar hem genoemd. Al dwalende belandden we bij het vertrekpunt voor boottochtjes door de haven en de baai van Valparaíso. Altijd leuk toch, dus weer 1,5 uur lekker gevaren met uitzicht op al die heuvels.
Intussen waren we al langs heel veel muurschilderingen gelopen, vooral in onze wijk. Op en langs de trapjes, in steegjes en straatjes: kunst en kleur, fotogeniek! Een beetje ratjetoe-gevoel, lekker rommelig, kleine cafeetjes, galerietjes, miniwinkeltjes.. De Chileense dichter-politicus Pablo Neruda (1904-1973) schreef over de stad: “ Valparaíso, how absurd you are… you haven’t combed your hair, you’ve never had time to get dressed, life has always surprised you..”. Dat omschrijft aardig het gevoel als je hier ronddwaalt.
Op aanraden van Hedy meldden we ons aan voor de Chilean Cuisine Cooking Class, gerund door een Australiër die buitenlanders graag de Chileense keuken leert kennen. En wat was dat leuk! Heel in het kort: om 10.00 meeting in café Melbourne met kok Carolina en 1 medecursiste uit de VS, aan de hand van een kookboek samen 5 gerechten uitgezocht, per bus naar de markt (voor locals, geen toerist te zien, wel héél veel katten), terug naar de keuken in een gammel oud pand in het centrum, van 12.00 tot 15.00 samen koken, pisco sour leren maken, praten en eten, veel te weten komen over Chileense gebruiken, afwassen en bijna als vrienden om 17.00 heel voldaan afscheid nemen. We denken met veel plezier terug aan Valparaíso!
Na 3 weken Chili weer de Andes overgestoken naar Argentinië, Mendoza. Een busrit van 08.00 tot 16.00, nu een uurtje langer vanwege het opruimen van een stuk omlaag gekomen rotswand.. Het weer was fantastisch, zonnig en vrijwel onbewolkt. Het was een prachtige tocht door enorme, ruige bergen in allerlei vormen en kleuren. Echt de Pyreneeën in het kwadraat! Heel indrukwekkend was het steile gedeelte van 27 km. met ruim 20 haarspeldbochten waarover lange slierten vrachtwagens omlaag kwamen. Het was wat lastig foto’s maken, omdat we weliswaar helemaal voorin de bus zaten, maar niet aan de rechterkant. En waarschijnlijk is deze rit in tegenovergestelde richting, dus omlaag, een stuk spannender. Maar nu stond de zon wel aan de goede kant (die draait hier immers via het noorden van oost naar west). Sneeuw was nauwelijks te zien, wel de hoogste top van het westelijk halfrond, de Aconcagua van 6.962 m! Bij de afdaling na ons hoogste punt op ca. 2.900 m. ging het een tijdlang door de Quebrada Seca, een enorm brede, vrijwel droge rivierbedding met heel hoge steile oevers.
En dan kom je beneden in de vlaktes met wijngaarden van Mendoza, een compleet ander landschap. Eigenlijk is Mendoza een stad in een woestijn, maar door een vernuftig irrigatiesysteem werd het een vruchtbare oase. Bedacht door de Inca’s om het kostbare water uit de Andes beneden te krijgen, en door de Spanjaarden uitgebreid: acequias, bevloeiingskanalen. Die vind je in de stad aan de rand van de brede stoepen, waarlangs zo’n 45.000 bomen (vnl. platanen) zijn geplant. Die geven Mendoza, samen met heel veel terrasjes, de gezellige aanblik en sfeer van Aix-en-Provence. De stad werd in 1861 verwoest door een aardbeving en is vooral na de laatste van 1985 goed doordacht herbouwd, met de bebouwing ver uit elkaar.
In Valparaíso was het nog een lekker temperatuurtje met zo’n 22 graden, in Mendoza rond de 30. Dat voelde meteen veel warmer, maar gelukkig niet plakkerig. Echt weer om te slenteren, de 5 parkpleinen te bekijken en op terrasjes te zitten.
Mendoza associeer je natuurlijk met wijn. Er komt hier heel goede wijn vandaan, o.a. vanwege de gecontroleerde irrigatie, geen regenbuien vlak voor de oogst, een groot verschil tussen dag- en nachttemperatuur, en lage vochtigheid (=geen insecten of schimmel), (warm=suikerproductie, mooie dikke schilletjes, koud=goede zuurgraad).
Wij wilden niet samen met hordes jonge fietsers een vlug-vlugtourtje langs de wijngaarden doen in Maipú, maar gingen met de bus (ca. € 0.45! voor bijna een uur) iets west daarvan naar Luján de Cuyo, ca. 25 km. bezuiden Mendoza. Naar Bodega Nieto Senetiner: een zeer uitgebreide, supergoede warme lunch op het terras aan de wijngaarden, met uitzicht op de besneeuwde Andes, 4 verschillende wijnen erbij, en maar een paar andere gasten, perfect! Na de lunch nog een uurtje uitleg over wijnmaken en nog 3 andere wijnen proeven. Leuk dagje!
Slechts een paar feitjes deze keer:
- in Valparaíso staan enorme metalen manden voor lege plastic flessen, het begin van recycling is er!
- in Mendoza zijn nauwelijks straathonden te zien, best even vreemd na 6 weken
- er schijnen 270 bodega’s te zijn in en rond Mendoza
- en: wij genieten nog steeds erg van alles!
Heel veel groetjes van Jan en Carla
-
28 Februari 2016 - 15:27
Dick:
Mooi! En gelijk een antwoord op mijn vorige vraag over de bussen. Groetjes, Annemarie & Dick. -
28 Februari 2016 - 17:04
Hanneke:
Leuk verhaal, en mooie combi van belevenissen. Geniet lekker in Mendoza, de stad is 'op de warmte gemaakt' met al die bomen. En je kunt er op veel plaatsen lekker eten kan ik me herinneren! Als ik jullie was zou ik nóg een wijntourtje doen ........... bij Lagarde was het ook heerlijk eten! -
28 Februari 2016 - 17:04
Ad:
Inderdaad heel veel kleur op de foto's. En het straalt ervan af dat jullie het nog steeds naar jullie zin hebben. Houden zo!! In het noorden van Argentinië is ook nog veel moois te ontdekken, dus hou ons op de hoogte. Hier gaat alles gewoon z'n gangetje, met een paar koude, maar wel zonnige dagen.
Groetjes, Ad. -
28 Februari 2016 - 17:58
Saskia:
Wat leuk om jullie verhalen te lezen en foto's te zien. Al zoveel mooie dingen gezien en jullie hebben nog bijna de helft te gaan! Heerlijk hoor. Geniet ervan! Groetjes Saskia -
28 Februari 2016 - 19:53
Jet:
Net weer even de verhalen gelezen. Loop soms een beetje achter. Maar de verslagen zijn zo mooi beschreven. Krijg ook weer de kriebels.:) Wordt tijd geloof ik dat we ook maar met pensioen gaan. ;)
Schitterende foto's. Geniet maar fijn. -
28 Februari 2016 - 21:28
Hedy:
Wat mooi en herkenbaar, prachtig die kleuren en muurschilderingen in Valparaiso he? En leuk dat wij de recepten ook gemaild hebben gekregen :) Nu weer in Argentinië, geniet van het heerlijke eten en de wijn! -
29 Februari 2016 - 10:00
Kees:
Jongens, een leuk verhaal en wederom mooie foto's, zeker die van de geschilderde gevels en ook die mooie wegen. Lijkt me een hele belevenis.
Groetjes Kees en Maria. -
29 Februari 2016 - 11:30
Lieke:
Wat maken jullie een hoop mee! Hier zouden ook veel saaie muurtjes zo'n mooie schildering kunnen gebruiken. Geniet ook van deel 2!
Groetjes Lieke, vanuit DE KOM -
29 Februari 2016 - 12:02
Paula:
Wat ziet dat er weer hééééérlijk uit! -
01 Maart 2016 - 21:44
Hilde:
Je wordt vanzelf blij door die kleurige, vrolijke foto's en leuke verhalen. Jullie worden echte wereldburgers door de vergelijkingen die jullie kunnen maken met landen in Europa en andere delen van de wereld. Leuk om die gelijkenissen te ontdekken. -
01 Maart 2016 - 22:36
André Van Ingen:
Prachtig verslag van jullie mogen lezen. Vooral dat stuk met koken vond ik interessant.
Carla nieuw mailadres!! -
01 Maart 2016 - 22:40
André Van Ingen:
Oh ja geweldige foto's met al die muurschilderingen. Prachtig! -
02 Maart 2016 - 13:34
Tjalke:
Het is jaloersmakend mooi, een heerlijke reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
