De Rockies en Wells Gray
01 Juli 2017 | Canada, Cache Creek
Lieve allemaal,
De bergen, die blijven toch trekken.. Die grootsheid, frisse droge lucht, al die wandelmogelijkheden en vooral de actieve sfeer: iedereen komt voor hetzelfde, iedereen groet elkaar en staat soms even stil voor een praatje.
De eerste keer in Canada wilden wij toch wel de hoogtepunten zien, wat veel anderen ook wilden... Daardoor was het soms helaas erg druk, maar dat moesten we maar voor lief nemen.
Accommodaties in de Nationale Parken zijn er voornamelijk in het zuiden (in Banff en Canmore) en in het noorden (in Jasper), en in zeer beperkte mate op de ca. 350 km. daar tussenin. Alleen een paar simpele hostels en o.a. het sjieke hotel in Lake Louise. Wel veel campings, maar voor de zomer moet je die ook lang tevoren reserveren. Als je kampeert zit je wel meer in de natuur en zul je Canada anders beleven dan wij, die in huisjes of kamers zaten. Wij boekten pas in februari en konden weinig betaalbaars meer vinden. In Canmore: een aftands huisje met veel gebreken, ingeklemd tussen de highway en de spoorlijn.. Omgeving Lake Louise: een primitief hostel in Mosquito Creek, prachtig naast een rivier in het bos, maar zonder douches, 2 wc's buiten, geen stroom... Jasper: een keurig hostel in het centrum, 3 trappen omlaag naar de algemene keuken met koelkast enz, en flink gehorig..
Overal slecht geslapen, maar gelukkig voldoende energie voor alle highlights. Na de al genoemde Johnston Creek en het Lake Louise bezochten we in Banff een rustigere plek: "Cave and Basin Historic Site". In 1883 ontdekten 3 mannen op zoek naar zilver hier een poel met warm water en claimden die. In 1885 werd deze plek door de regering verklaard tot eerste Canadees Nationaal Park. We glipten ook even binnen in het grote Fairmont Banff Springs Hotel uit 1888. Dat werd gebouwd om toeristen te trekken via de net geopende spoorlijn, de 8 pas ontdekte warme bronnen en het unieke landschap.
Vlakbij Lake Louise ligt Lake Moraine (op 1.887 m.), minstens zo mooi als de beroemde zus maar veel rustiger en minder massaal. Er loopt een veel natuurlijker pad langs, een bospaadje over boomwortels en je hebt ook hier prachtig uitzicht op de bergen en het blauwe meer waarop je ook kunt kanoën. Een foto van dit meer staat op de omslag van de Lonely Planet. Tip: zorg dat je er heel vroeg bent.
Hiervandaan een mooie trail gevolgd naar de Consolation Lakes, deels weer glibberend door de sneeuw.
Vanaf Lake Louise begon een van de mooiste wegen ter wereld: de 230 km. lange Icefields Parkway (Highway 93), de noord-zuid verbinding dwars door de Rocky Mountains. Aan de westkant kun je de bergen met toppen tot ca. 3.500 m. het beste zien, doordat er daar langs de weg een breed dal loopt van gletsjerrivieren. Na elke bocht weer nieuwe uitzichten, echt schitterend. Veel stopplaatsen voor foto's of korte wandelingen en vrijwel geen vrachtverkeer.
We stopten vaak, o.a. bij het Bow Lake en het Peyto Lake, beide gletsjermeren. Prachtig blauw door sedimenten in het smeltwater. Ook bekeken we nog 2 watervallen: de Sunwapta Falls en de grotere en indrukwekkendere Athabasca Falls met veel viewpoints.
Op weg naar Jasper nog even de Wilcox Pass Trail gelopen voor een hoog uitzicht op de grootste gletsjer, de Athabasca Glacier. Daarbij ligt het ruim opgezette Columbia Icefield Centre, waar we maar meteen de "Glacier Adventure" boekten voor 2 dagen later. Dat houdt in: met een zeer speciale terreinbus word je de gletsjer opgereden over een helling van 32% ! , je mag een paar meter op de gletsjer lopen (de Fox in NZ was leuker..) en vervolgens ga je naar de nieuwste attractie: de Glacier Skywalk. Een groot glazen platform dat ca. 270 m. boven het dal hangt met prachtig uitzicht op de Athabasca (3.491 m.) en de andere toppen. Het ritje hierheen vanuit Jasper was 105 km en we troffen het enorm met het weer.
Jasper-town is trouwens heel wat aangenamer dan het schreeuwerige Banff. Veel normaler, rustiger, kleinschaliger, authentieker. Eigenlijk maar 1 lange straat met winkels en horeca, best gezellig. Aan het eind van de dag lopen de toeristen hier op hun gemak te kuieren.
In de omgeving veel wandelmogelijkheden, outdoorgebeuren en meer wildlife dan in Banff. Een nog veel mooiere kloof dan de Johnston bij Banff vonden wij de Maligne Canyon, dichtbij Jasper. Rustiger, grilliger, natuurlijker. Op sommige plekken zo smal (ca. 1 meter) dat de eekhoorntjes over de kloof heen kunnen springen. De weg gaat na de kloof verder langs het Medicine Lake met (het wordt saai..) weer prachtig uitzicht op de bergen. Daarop zag je het effect van de enorme bosbranden van 2015, heel triest. In de herfst is uit dit meer het water bijna helemaal verdwenen, het gaat in het grottenstelsel in de kalksteenondergrond en komt pas 17 km. verder weer tevoorschijn in de Maligne Canyon. Door die grotten en het onderaardse stelsel kan bijna 60 kubieke meter water per seconde stromen.
Nog wat verder ligt het Maligne Lake, na Lake Louise het meest gefotografeerde meer, 22 km. lang. Je kunt er een boottochtje op maken, maar wij liepen liever de "Moose Lake Loop" erlangs.
In de parken hoopten we wildlife te zien, maar onze dierenscore bleef, naast heel veel eekhoorntjes, beperkt tot 2x zwarte beer, een paar caribous en een paar mountaingoats, allemaal vlak langs de weg. Misschien werden ze tijdens onze wandelingen wel afgeschrikt door onze "bearbell" die altijd aan de rugzak rammelde.
Totaal waren wij 9 nachten in de Nationale Parken, net genoeg om de highlights te zien, veel te wandelen en toch ook wat rust te kunnen inbouwen.
Daarna reden we 320 km. over highway 5 naar Clearwater, als uitvalsbasis voor het Wells Gray Provincial Park. Minder bekend, maar best groot met bergen, weides, meren, rivieren, ruim 40 watervallen en veel wandelmogelijkheden voor alle niveaus. Onderweg erheen stonden er grote reclameborden voor een "River Safari" op de Blue River. Ach waarom niet, we hadden wat tijd over omdat de klok een uur terug ging en in wandelen bij Mount Robson (hoogste top van de Rockies, 3.954 m.) hadden we geen zin bij maar 9 graden. Ondanks de prijs van $ 100.-- p.p. (ca. € 70.--) geen spijt ervan: op de oever van de rivier zagen we 2 zwarte beren! Toen ze elkaar tegenkwamen was het even vechten en tuimelde er eentje in de rivier, zoiets is heel bijzonder!
De Clearwater Valley Road door Wells Gray is mooi om te rijden, 68 km. lang waarvan de laatste 24 km. onverhard, altijd leuk. En daar liep opeens onze 6e beer, etend in de berm, boffen! We zagen in dit park een van de mooiste watervallen van Canada, de Helmcken Falls van 141 m. hoog, prachtig in een boog van hoge gekleurde rotsen (leek wat op de MacMac in ZA) en daarna de minder hoge (18 m.) maar brede Dawson Falls.
De volgende dag liepen we nog een kort trailtje, de "Mineral Springs and Alice Lake" (langs een bron, alpenweide en een bosmeertje) en daarna "deden" we nog even de Spahat Falls van 73 m. hoog. Een Belg had daarbij een kraam opgezet en bakte er Belgische wafels...
Na 3 nachten verlieten we het oosten en reden westwaarts via de merenroute over highway 24, heel rustig. Vriendelijk landschap, lager en opener bos, wat weides. Hier troffen we een Italiaans restaurant dat prima cappuccino schonk en de cake was er heerlijk. En: er liepen zeker 10 katten rond, mijn dag was goed!
Met nog 2 stops ging het naar Cache Creek; een uurtje gekeken bij het Heritage-gebeuren in "108 Mile Ranch", 12 oude gebouwtjes die van elders hier bij elkaar geplaatst zijn, en even in Clinton rondgelopen, dat een klein beetje westernstijl heeft en vooral veel tweedehands spullen. De temperatuur liep allengs op naar 36 graden! Gelukkig viel hier niets te wandelen..
Toch maar weer wat ditjes en datjes:
- er zijn 2 soorten beren: grizzly's (bruin) en zwarte beren (kunnen ook lichter zijn). Grizzly's hebben een wat plattere kop, een bult tussen de schouders, enorme poten, wegen tot 530 kg, lengte tot 2.60 m., verwant aan ijsbeer. Zwarte hebben een spitsere snuit (zoiets als een hond), zijn veel kleiner, poten zo groot als onze hand, zijn minder gevaarlijk, tot 270 kg, tot 1.80 m. lang. De Canadezen zeggen: "brown = lie down" (ga op je buik liggen), "black = go back" (loop langzaam achteruit)
- "the wild rose" is het symbool van de staat Alberta, waar Banff en Jasper in liggen
- op kruisingen zie je vaak een stopbord (zoals bij ons) met eronder: "3-way" of "4-way" - wie als eerste aankomt, mag als eerste gaan rijden, werkt prima
- in de parken overal waarschuwingen: afval moet in de bearproof containers! Helaas wordt er vooral door toeristen overal rommel neergegooid, gevaarlijk voor dieren en milieu...
- behalve in Vancouver worden je boodschappen automatisch in gratis plastic tasjes ingepakt (tenzij je je eigen AH-tas geeft)
- steeds valt op hoe aardig de Canadezen zijn, zo positief, levenslustig, trots op hun land en met respect voor de natuur
- al die weken nauwelijks muggen gezien, maar rond Clearwater konden we onze lol op...
Zo, weer veel gezien, dus veel te schrijven.. Nog 2 overnachtingsplekken te gaan en dan zit het erop. Het laatste verslag zal dus weer uit Vancouver komen. Voor wie nu of straks op vakantie gaat: een heel goede reis gewenst!
Veel groetjes,
Jan en Carla
P.S. de site geeft alweer problemen met de foto's, we proberen het morgen verder!
De bergen, die blijven toch trekken.. Die grootsheid, frisse droge lucht, al die wandelmogelijkheden en vooral de actieve sfeer: iedereen komt voor hetzelfde, iedereen groet elkaar en staat soms even stil voor een praatje.
De eerste keer in Canada wilden wij toch wel de hoogtepunten zien, wat veel anderen ook wilden... Daardoor was het soms helaas erg druk, maar dat moesten we maar voor lief nemen.
Accommodaties in de Nationale Parken zijn er voornamelijk in het zuiden (in Banff en Canmore) en in het noorden (in Jasper), en in zeer beperkte mate op de ca. 350 km. daar tussenin. Alleen een paar simpele hostels en o.a. het sjieke hotel in Lake Louise. Wel veel campings, maar voor de zomer moet je die ook lang tevoren reserveren. Als je kampeert zit je wel meer in de natuur en zul je Canada anders beleven dan wij, die in huisjes of kamers zaten. Wij boekten pas in februari en konden weinig betaalbaars meer vinden. In Canmore: een aftands huisje met veel gebreken, ingeklemd tussen de highway en de spoorlijn.. Omgeving Lake Louise: een primitief hostel in Mosquito Creek, prachtig naast een rivier in het bos, maar zonder douches, 2 wc's buiten, geen stroom... Jasper: een keurig hostel in het centrum, 3 trappen omlaag naar de algemene keuken met koelkast enz, en flink gehorig..
Overal slecht geslapen, maar gelukkig voldoende energie voor alle highlights. Na de al genoemde Johnston Creek en het Lake Louise bezochten we in Banff een rustigere plek: "Cave and Basin Historic Site". In 1883 ontdekten 3 mannen op zoek naar zilver hier een poel met warm water en claimden die. In 1885 werd deze plek door de regering verklaard tot eerste Canadees Nationaal Park. We glipten ook even binnen in het grote Fairmont Banff Springs Hotel uit 1888. Dat werd gebouwd om toeristen te trekken via de net geopende spoorlijn, de 8 pas ontdekte warme bronnen en het unieke landschap.
Vlakbij Lake Louise ligt Lake Moraine (op 1.887 m.), minstens zo mooi als de beroemde zus maar veel rustiger en minder massaal. Er loopt een veel natuurlijker pad langs, een bospaadje over boomwortels en je hebt ook hier prachtig uitzicht op de bergen en het blauwe meer waarop je ook kunt kanoën. Een foto van dit meer staat op de omslag van de Lonely Planet. Tip: zorg dat je er heel vroeg bent.
Hiervandaan een mooie trail gevolgd naar de Consolation Lakes, deels weer glibberend door de sneeuw.
Vanaf Lake Louise begon een van de mooiste wegen ter wereld: de 230 km. lange Icefields Parkway (Highway 93), de noord-zuid verbinding dwars door de Rocky Mountains. Aan de westkant kun je de bergen met toppen tot ca. 3.500 m. het beste zien, doordat er daar langs de weg een breed dal loopt van gletsjerrivieren. Na elke bocht weer nieuwe uitzichten, echt schitterend. Veel stopplaatsen voor foto's of korte wandelingen en vrijwel geen vrachtverkeer.
We stopten vaak, o.a. bij het Bow Lake en het Peyto Lake, beide gletsjermeren. Prachtig blauw door sedimenten in het smeltwater. Ook bekeken we nog 2 watervallen: de Sunwapta Falls en de grotere en indrukwekkendere Athabasca Falls met veel viewpoints.
Op weg naar Jasper nog even de Wilcox Pass Trail gelopen voor een hoog uitzicht op de grootste gletsjer, de Athabasca Glacier. Daarbij ligt het ruim opgezette Columbia Icefield Centre, waar we maar meteen de "Glacier Adventure" boekten voor 2 dagen later. Dat houdt in: met een zeer speciale terreinbus word je de gletsjer opgereden over een helling van 32% ! , je mag een paar meter op de gletsjer lopen (de Fox in NZ was leuker..) en vervolgens ga je naar de nieuwste attractie: de Glacier Skywalk. Een groot glazen platform dat ca. 270 m. boven het dal hangt met prachtig uitzicht op de Athabasca (3.491 m.) en de andere toppen. Het ritje hierheen vanuit Jasper was 105 km en we troffen het enorm met het weer.
Jasper-town is trouwens heel wat aangenamer dan het schreeuwerige Banff. Veel normaler, rustiger, kleinschaliger, authentieker. Eigenlijk maar 1 lange straat met winkels en horeca, best gezellig. Aan het eind van de dag lopen de toeristen hier op hun gemak te kuieren.
In de omgeving veel wandelmogelijkheden, outdoorgebeuren en meer wildlife dan in Banff. Een nog veel mooiere kloof dan de Johnston bij Banff vonden wij de Maligne Canyon, dichtbij Jasper. Rustiger, grilliger, natuurlijker. Op sommige plekken zo smal (ca. 1 meter) dat de eekhoorntjes over de kloof heen kunnen springen. De weg gaat na de kloof verder langs het Medicine Lake met (het wordt saai..) weer prachtig uitzicht op de bergen. Daarop zag je het effect van de enorme bosbranden van 2015, heel triest. In de herfst is uit dit meer het water bijna helemaal verdwenen, het gaat in het grottenstelsel in de kalksteenondergrond en komt pas 17 km. verder weer tevoorschijn in de Maligne Canyon. Door die grotten en het onderaardse stelsel kan bijna 60 kubieke meter water per seconde stromen.
Nog wat verder ligt het Maligne Lake, na Lake Louise het meest gefotografeerde meer, 22 km. lang. Je kunt er een boottochtje op maken, maar wij liepen liever de "Moose Lake Loop" erlangs.
In de parken hoopten we wildlife te zien, maar onze dierenscore bleef, naast heel veel eekhoorntjes, beperkt tot 2x zwarte beer, een paar caribous en een paar mountaingoats, allemaal vlak langs de weg. Misschien werden ze tijdens onze wandelingen wel afgeschrikt door onze "bearbell" die altijd aan de rugzak rammelde.
Totaal waren wij 9 nachten in de Nationale Parken, net genoeg om de highlights te zien, veel te wandelen en toch ook wat rust te kunnen inbouwen.
Daarna reden we 320 km. over highway 5 naar Clearwater, als uitvalsbasis voor het Wells Gray Provincial Park. Minder bekend, maar best groot met bergen, weides, meren, rivieren, ruim 40 watervallen en veel wandelmogelijkheden voor alle niveaus. Onderweg erheen stonden er grote reclameborden voor een "River Safari" op de Blue River. Ach waarom niet, we hadden wat tijd over omdat de klok een uur terug ging en in wandelen bij Mount Robson (hoogste top van de Rockies, 3.954 m.) hadden we geen zin bij maar 9 graden. Ondanks de prijs van $ 100.-- p.p. (ca. € 70.--) geen spijt ervan: op de oever van de rivier zagen we 2 zwarte beren! Toen ze elkaar tegenkwamen was het even vechten en tuimelde er eentje in de rivier, zoiets is heel bijzonder!
De Clearwater Valley Road door Wells Gray is mooi om te rijden, 68 km. lang waarvan de laatste 24 km. onverhard, altijd leuk. En daar liep opeens onze 6e beer, etend in de berm, boffen! We zagen in dit park een van de mooiste watervallen van Canada, de Helmcken Falls van 141 m. hoog, prachtig in een boog van hoge gekleurde rotsen (leek wat op de MacMac in ZA) en daarna de minder hoge (18 m.) maar brede Dawson Falls.
De volgende dag liepen we nog een kort trailtje, de "Mineral Springs and Alice Lake" (langs een bron, alpenweide en een bosmeertje) en daarna "deden" we nog even de Spahat Falls van 73 m. hoog. Een Belg had daarbij een kraam opgezet en bakte er Belgische wafels...
Na 3 nachten verlieten we het oosten en reden westwaarts via de merenroute over highway 24, heel rustig. Vriendelijk landschap, lager en opener bos, wat weides. Hier troffen we een Italiaans restaurant dat prima cappuccino schonk en de cake was er heerlijk. En: er liepen zeker 10 katten rond, mijn dag was goed!
Met nog 2 stops ging het naar Cache Creek; een uurtje gekeken bij het Heritage-gebeuren in "108 Mile Ranch", 12 oude gebouwtjes die van elders hier bij elkaar geplaatst zijn, en even in Clinton rondgelopen, dat een klein beetje westernstijl heeft en vooral veel tweedehands spullen. De temperatuur liep allengs op naar 36 graden! Gelukkig viel hier niets te wandelen..
Toch maar weer wat ditjes en datjes:
- er zijn 2 soorten beren: grizzly's (bruin) en zwarte beren (kunnen ook lichter zijn). Grizzly's hebben een wat plattere kop, een bult tussen de schouders, enorme poten, wegen tot 530 kg, lengte tot 2.60 m., verwant aan ijsbeer. Zwarte hebben een spitsere snuit (zoiets als een hond), zijn veel kleiner, poten zo groot als onze hand, zijn minder gevaarlijk, tot 270 kg, tot 1.80 m. lang. De Canadezen zeggen: "brown = lie down" (ga op je buik liggen), "black = go back" (loop langzaam achteruit)
- "the wild rose" is het symbool van de staat Alberta, waar Banff en Jasper in liggen
- op kruisingen zie je vaak een stopbord (zoals bij ons) met eronder: "3-way" of "4-way" - wie als eerste aankomt, mag als eerste gaan rijden, werkt prima
- in de parken overal waarschuwingen: afval moet in de bearproof containers! Helaas wordt er vooral door toeristen overal rommel neergegooid, gevaarlijk voor dieren en milieu...
- behalve in Vancouver worden je boodschappen automatisch in gratis plastic tasjes ingepakt (tenzij je je eigen AH-tas geeft)
- steeds valt op hoe aardig de Canadezen zijn, zo positief, levenslustig, trots op hun land en met respect voor de natuur
- al die weken nauwelijks muggen gezien, maar rond Clearwater konden we onze lol op...
Zo, weer veel gezien, dus veel te schrijven.. Nog 2 overnachtingsplekken te gaan en dan zit het erop. Het laatste verslag zal dus weer uit Vancouver komen. Voor wie nu of straks op vakantie gaat: een heel goede reis gewenst!
Veel groetjes,
Jan en Carla
P.S. de site geeft alweer problemen met de foto's, we proberen het morgen verder!
-
01 Juli 2017 - 05:51
Dick:
Wat een belevenissen weer. Hebben jullie ook nog een paar foto's? Veel plezier met de laatste trektochten. Groetjes, Dick -
01 Juli 2017 - 05:53
Dick:
Sorry, nu zijn de foto's er opeens wel. Prachtig! -
01 Juli 2017 - 07:20
Hans En Thérèse:
Hoi Carla en Jan,
Leuk om de uitgebreide verslagen van jullie Canadareis te lezen. Maar vooral om de foto's te bekijken en om jullie te zien genieten. Nog mooie reis verder.
Groeten en liefs van ons uit Zweden. -
01 Juli 2017 - 11:49
André Van Ingen:
Hoi Carla & Jan,
Ik heb weer genoten van jullie reisverslag en vooral van de prachtige foto's van de bergen, indrukwekkend.
Veel plezier op laatste trip naar Vancouver.
Carla bedankt voor je mail!
Groetjes André -
01 Juli 2017 - 13:35
Ad:
Hoi Jan en Carla,
Weer een mooi verslag van jullie (wandel)avonturen. De foto's geven wel het Western-gevoel weer.
Nog veel plezier met het laatste stuk van jullie reis. Misschien zien we elkaar nog voor we naar Ecuador afreizen.
Groet,
Ad -
01 Juli 2017 - 21:22
Kees:
Hoi Jan en Carla,
Jullie hebben weer veel beleefd. Mooi verhaal en leuke wetenswaardigheden. Ook weer mooie en bijzondere foto's. Succes met het laatste stuk,
Groetjes Kees en Maria.
-
01 Juli 2017 - 21:25
Emelie:
Zo nu ik weer thuis ben kan ik jullie verslag op de laptop lezen en de foto's goed bekijken. En dat in normale temperaturen. Het is hier inmiddels een stuk koeler, maar toch niet zo fris als bij jullie. 9 graden, brr....!
Geniet nog van de laatste dagen. liefs, Emelie
-
01 Juli 2017 - 23:05
Ariena:
Hallo Carla en Jan,
Wat een indrukwekkende avonturen! Mooi om te lezen. En prachtige foto's!
Jullie dierenscore beperkt tot: 2x zwarte beer, een paar caribous en een paar mountaingoats ..." Ok, later nog wat beren gezien en meer. Nu ben ik net terug van een midweek Texel met de insectenwerkgroep, en daar hebben we wel meer dan 30 grote beren, witte en gele tijgers, kameeltje, allerlei soorten uilen gezien en nog veel meer. Ja, daar heb je niet van terug. Maar eerlijkheidshalve moet ik vertellen, dat ik het over nachtvlinders heb. Ook heel interessant. Maar ik geef toe, jullie belevenissen zijn toch wel indrukwekkender, hoor!
Ik wens jullie nog heel mooie dagen toe en een heel goede terugreis!
Hartelijke groeten, Ariena -
04 Juli 2017 - 02:32
Juultje:
Wow, Wat hebben jullie mooie foto's gemaakt. Het maakt wel dat ik langzaam ook erg nieuwsgierig word om ooit zelf deze reis te maken.
Tot snel!
Gr Juultje -
05 Juli 2017 - 18:27
Jet:
Hoi Jan en Carla,
Uitgezakt in een tuinstoel na nijn laatste werkdag begint nu voor mij de vakantie met een mooi verslag van jullie uit Canada.
Weer een schitterend verslag. Leuk om dit te lezen. Geeft een goed beeld van het land. Alvast een goede reis terug en geniet van de laatste dagen in dit prachtige land.
Groetjes Jet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
