Mate en Mountains
24 Januari 2016 | Argentinië, San Carlos de Bariloche
Wat leuk om zoveel reacties te krijgen, bedankt hoor!
Het is toch wel een gek idee dat waar wij waren ook Ad/Hanneke, Hedy/Maarten, een aantal van Hedy’s vriendinnen en Ria/Sjaak hebben gelopen..
Tja, als je iets wilt zien en geen auto hebt, kun je het beste wat tourtjes boeken. In het zuidelijk deel van P.N. Los Glaciares zijn nog veel andere mooie gletsjers, en aanvankelijk dachten we nóg een boottocht te boeken. Maar we kozen uiteindelijk voor een korte trip naar Calafate Mountain Park, met een 4x4 truck, erg leuk! Hobbelend en supersteil klimmend over zandpaadjes de berg op, langs het Lago Argentino. Nu bleek dat dorre land opeens prachtig te zijn: lekker ruig, met door gletsjers gevormde dalen (beeld voor onszelf: west-Lesotho). Weer veel geluk: zonnig, onbewolkt, windstil, waardoor de besneeuwde Andes te zien was en zelfs de Mte. Fitz Roy (3.404 m), ca. 100 km. noordelijker. Onze eerste condors gezien, helaas te ver weg voor foto’s.
Later op de middag het historische museum(pje) bezocht dat een beeld gaf van het ontstaan van Patagonië, de opgegraven dinosauriërs en de Indianen, de oorspronkelijke bevolking die sinds de komst van de Europeanen zo goed als uitgeroeid zijn.
Op het eind kregen we “mate” aangeboden: een typisch Argentijnse drank die men drinkt uit een speciale “beker” (the “gourd”), vaak van een kalebas gemaakt. “Yerba mate” (cafeïnerijke kruiden) gaat in de beker, eventueel wat suiker, heet water erop, en dan drinken door een zilveren rietje (“la bombilla”). Niet roeren, en iedereen gebruikt hetzelfde rietje… Even wennen aan de indringende, wat bittere smaak, maar het was eigenlijk best lekker. Inmiddels was het al wel duidelijk geworden waarom zoveel mensen een thermosfles bij zich hadden en dronken uit zo’n beker. Altijd en overal: mate, echt een ritueel hier.
Woensdag: onze eerste lijndienstbus, prima ervaring. Een rit van 220 km, 3 uur, naar El Chaltén, het wandelmekka van Argentinië in het noordelijk deel van P.N. Los Glaciares. De kaartjes waren een maand tevoren besteld en we zaten dan ook 1e rang: vooraan, bovenin, schitterend uitzicht: grijs/bruine golvende bergen, met soms mooie rotsformaties en plateaus, later de toppen van de Andes. Weer die vlakke, rechte, stille weg, maar nu vreemd genoeg met veel fietsers (!?). Langs de héle eindeloze weg een afrastering vanwege de dieren, maar er waren hooguit een paar paarden, guanaco’s en ñandus te zien.
Bij aankomst in El Chaltén: in het infocentrum voor de hele bus een verplichte uitleg over de do’s en dont’s in Parque Nacional Los Glaciares, welke wandelmogelijkheden, en voor iedereen een wandelkaartje, goed geregeld.
De naam El Chaltén komt van de Indianen, zij dachten dat het wolkje dat altijd om de berg Fitz Roy hangt van een vulkaan kwam = smoking mountain.
Het dorp is in 1985 gesticht als wandelcentrum: heel veel acco’s, restaurantjes en minstens 4 wasserettes. Als het droog en winderig is, heb je hier namelijk als snel een vieze stofboel op de paden en in het dorp… Veel jeugd, veel rugzakken, lekker sfeertje.
Beide dagen veel geluk: zonnig, windstil, helder, perfect wandelweer, heerlijk om een dag actief te zijn. De eerste dag 22 km. gelopen aan de voet van de Fitz Roy, schit-te-rend! Hoe bijzonder is het om in de Andes te lopen, dat langgerekte gebergte met het beeld van vroeger: een donkerbruine streep op de Bosatlas...
De Fitz Roy boeide me al bij het zien van de foto’s in de reisgidsen en hij bleef boeien, vooral door die opvallende vorm.
De tweede dag een deel van een andere wandeling gelopen (ook weer in file helaas), met weer zo’n mooi uitzicht op een berg, de Cerro Torre (3.102 m) en op 2 gletsjers. Normaal zelden goed te zien, maar nu: onbewolkt en dus prachtig.
Omdat mijn knie begon op te spelen, nu maar 10 km. gelopen. Daardoor was er opeens ruimte om ’s middags in de zon te zitten en een boek te lezen! (gebeurt zelden…)
Zaterdag stonden we al om 07.00 op het busstation voor de rit terug naar El Calafate en guess what: bewolkt, fris, spettertjes..
Een flink aantal uren doorgebracht op het vliegveld voordat de vlucht vertrok naar Bariloche, de chocoladestad in het merengebied, ca. 1.400 km. noordelijker, 1.45 vliegen.
Wordt vervolgd…
Weer wat dingetjes:
- soms valt de stroom en/of het water even uit, maar alles went..
- bij geld wisselen krijg je alleen maar briefjes van 100 pesos (ca. € 7.-) = hele dikke portemonnee = patsergevoel
- behalve allerlei kampeerachtige voertuigen uit Chili, Paraguay en Peru, zie je ook kentekens uit o.a. Nederland (!), Duitsland, Zwitserland, Canada enz. met allemaal van die echte outbacktypes
- goede koffie zetten moeten ze hier nog leren…
- Argentijnen zijn gek op zoetigheid: cake of gebak bij het ontbijt en in de winkels overal “alfajores”: ronde 2-lagenkoekjes, elke regio heeft zijn eigen versie
- wat betreft het Spaans: men blijkt nu ook soms middenin een woord de “s” niet uit te spreken, b.v. “mismo” wordt “mimo”. Desondanks lukt het mij aardig om het te begrijpen en ook om me verstaanbaar te maken
- door het heerlijk zomerse weer zit er al zowaar wat kleur op onze bleke neuzen!
Hier laten we het maar even bij, tot over een weekje of zo! (afhankelijk van hoe de wifi is…)
Hartelijke groeten,
Jan en Carla
-
24 Januari 2016 - 15:06
Dick:
Mooi! En dan zitten wij hier door het raam te staren naar een doornatte tuin -
24 Januari 2016 - 15:08
Dick:
Hoe zit het eigenlijk met het internet en de WiFi in die landen? Is dat overal beschikbaar? Groetjes, Dick -
24 Januari 2016 - 15:46
Kees:
Mooi verhaal en foto's en veel geluk met het weer. Wij hebben alleen grijs weer, maar niet echt koud, boven 0 graden.
Groeten Kees en Maria. -
24 Januari 2016 - 16:26
Ad:
Mooie foto's vooral die van Mount Fitz Roy zijn prachtig. Veel plezier in Bariloche, als je van chocolade houdt, kan het niet stuk daar. Amuseer je. Groetjes Ad -
24 Januari 2016 - 17:46
Paula:
Wat een prachtige ruige natuur daar! -
24 Januari 2016 - 18:06
Hanneke:
Wat heerlijk toch, die Andes! Fijn ook dat jullie al zo veel mooi weer hebben gehad. Ook weer een mooie vlucht naar Bariloche? Ik herinner me nog het prachtige zicht uit het vliegtuig (op die route andersom). Veel plezier verder, neem je rust, en doe vooral genoeg suiker in de mate! -
24 Januari 2016 - 20:13
Roos De Vries:
Wow wat mooi. Wat een verhalen. Heerlijk genieten. Ik verheug mij nu al op jullie verhalen als jullie terug zijn. Mooi om zo met jullie mee te reizen. Lieve groet.
-
25 Januari 2016 - 11:37
Hilde :
Hi lieve mensen, wat fijn om zo met jullie mee te reizen en Car ... wat zie je er jong, stralend en sportief uit!! Heerlijk dat al je voorbereidingen en frustraties (van tijd tot tijd) zich nu omzetten in fantastische belevenissen. De grootsheid van de natuur zal een overweldigende ervaring zijn. Laat het meer lekker op je inwerken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
