Het laatste weekje
06 Juli 2017 | Canada, Vancouver
Lieve allemaal,
En dan is dit alweer het laatste verslag... Het blijkt dat de site maar 20 foto's per verhaaltje kan laten zien, daarom staan de allerlaatste foto's op een volgend verslag... Bij alle vorige verslagen kun je klikken op "ga naar het overzicht" om alles te zien wat er per keer is geplaatst.
Cache Creek ligt in een droge, hete streek en stelde niets voor, maar wel leuk was de vlakbij gelegen Historic Hat Creek Ranch. Die ligt aan een van de weinig overgebleven delen van de lange Cariboo Wagon Road die nog toegankelijk zijn voor publiek. Op een groot terrein staan de ca.15 gebouwen (zoals een roadhouse = soort herberg, barns, sheds, enz.) er nog net zo als tussen 1860 en 1901 (tijd van de Goldrush), toen die voorzagen in de behoeften van koetsen en goederenwagens. Het personeel loopt in kleding van toen (net als op veel andere heritage plekken) en vertelt/speelt zoals het ging in deze tijd van de goudzoekers. Er was ook een Shuswap Native Village bij met o.a. voorbeelden van hoe de Indianen hun onderdak bouwden, leuk en interessant.
Na dit bezoek bij ca. 35° ! wilden we even koelte en reden met de airco aan de helft van highway 97 naar Kamloops, onverwacht weer een stukje heel ander soort landschap: kaal, weids, dor, grijs/bruine bergen met plukjes saliegras, echt prachtig (leek erg op de weg in Argentinië naar Torres del Paine). Er lagen wel wat kleine landerijen (met beregening), maar voor die enorm uitgestrekte ranches zoals uit de films hadden we blijkbaar toch noordelijker moeten zijn.
Na 2 nachten gingen we langzaam weer richting Vancouver, via wegnr. 99. Wat Europees heuvel- en berglandschap met een bochtige weg ("Pyreneeën/Noorwegen), met later een erg indrukwekkend stuk rond Lillooet met een ruig, hoog, weids, dor en écht groots berglandschap met de rivier ver beneden.
Lillooet ligt tegen de bergen geplakt en het is er altijd goed weer. Daar alleen koffie gedronken en toen verder doorgereden naar Whistler, een bekend ski-oord waar in 2010 de Olympische Winterspelen werden gehouden. Het plan was om daar even rond te kijken, maar de mensenmassa's schrikten ons af... Misschien had de drukte te maken met de dag ervoor, zaterdag 1 juli: Canada Day. Dan wordt uitbundig het ontstaan van Canada gevierd, dit jaar 150 jaar geleden. Overal vlaggen, t-shirts, festiviteiten, enz, net zo'n sfeertje als rond onze koningsdag.
Doorgereden naar de een na laatste bestemming, ca. 60 km. zuidelijker van Whistler en veel rustiger: Squamish. Hier had je mooi uitzicht op de besneeuwde bergen van de kust benoorden Vancouver en ook nog veel bosgebieden. Daarom nog maar een stukje daarvan meegepakt in het Alice Lake Provincial Park met The Four Lakes Trail: een wandeling langs (uiteraard) 4 meren, door een soort groen regenwoud, erg mooi. Daarna even flink uitgewaaid op Squamish Spit, een toplokatie voor windsportliefhebbers in de Howe Sound, het open stuk tussen de rivierdelta en de zee. Leuk om al die kitesurfers hun kunsten te zien vertonen.
En toen was het dinsdag, inleverdag van de auto in Vancouver. 's Morgens nog een paar uurtjes gelopen bij de Capilano River (North Vancouver), ook weer een soort regenwoud: veel groen en oude bomen. Op de rotsen langs de oevers op bijna elke steen een visser, waarschijnlijk hengelend naar zalm.
's Middags hadden we nog tijd om de kustroute te rijden van Stanley Park, waar het in mei nog heerlijk rustig was (nu niet meer!), en daar rond de Lost Lagoon te lopen waar we weer een raccoon zagen! Daarna de bagage gebracht naar ons appartement op de UBC-campus (University of British Columbia) en toen naar hartje centrum voor de drop-off. In Gastown op het leukste terras aan het enige pleintje ("Chill Winston") iets gegeten en toen per openbaar vervoer terug naar de uitgestrekte campus, een heel eind bezuiden het centrum richting vliegveld. Lekker rustig, prima appartement met een balkon voor de laatste paar dagen.
Er stond nog één ding op de wishlist: het MOA, Museum Of Anthropology, dichtbij de campus. Zeer de moeite waard: veel kunst van inheemse volken, veel totempalen, kano's en een sterattractie van Bill Reid: het bijzondere houten beeld "Raaf en de eerste mensen" (een Haida-mythe: de sluwe raaf probeert de mensheid uit een grote schelp de wereld in te lokken). Omdat het museum aan zee lag maakten we natuurlijk nog een strandwandelingetje. Grappig: hier geen strandstoelen maar boomstammen, ook handig.
Het laatste dagje gebruikten we om de site bij te werken en wat te relaxen. Vrijdagmiddag de terugvlucht, zaterdagochtend de aankomst op Schiphol. Het zal toch weer even wennen zijn in Nederland...
In plaats van de "losse dingetjes" nu even een terugblik:
Canada was voor ons op dit moment een goede bestemming. Weinig uitzoekwerk zoals vorig jaar in Argentinië, gewoon een beetje rijden, een beetje kijken, beetje veel wandelen... De andere omgeving en het actief zijn in de natuur deed ons goed. Het verstand kon op nul en er was ruimte voor wat we maar "bezinning" zullen noemen. Soms zomaar wat tranen en gepieker, waardoor de vakantiebeleving wel anders was, maar ook goed.
Deze keer waren de verslagen wat gedetailleerder; dat was prettig om het hoofd wat helderder te krijgen. En ook bedoeld om degenen die Canada-plannen hebben een zo goed mogelijk beeld te geven.
Wij hadden de luxe om 6,5 week op het gemakje te kunnen reizen. Als je wat minder tijd hebt lijkt ons dit een goed plan: aanvliegen op Vancouver, na een paar dagen naar Vancouver Island, in Victoria een camper huren en lekker de natuur intrekken, terug in Vancouver per trein naar Jasper reizen, een auto huren en de parken ontdekken, via Banff naar Calgary en vandaar terugvliegen. Voor de zomer: op tijd boeken!
Hoe dan ook: in Canada voel je je echt welkom, de natuur is erg de moeite waard en de wandelmogelijkheden enorm groot. Gewoon een keer doen dus.
Wij vonden het erg leuk dat jullie de moeite namen om onze verslagen te lezen en bedanken iedereen voor de reacties!
We zien, spreken of schrijven elkaar binnenkort vast wel weer.
Heel veel groetjes van Jan en Carla
En dan is dit alweer het laatste verslag... Het blijkt dat de site maar 20 foto's per verhaaltje kan laten zien, daarom staan de allerlaatste foto's op een volgend verslag... Bij alle vorige verslagen kun je klikken op "ga naar het overzicht" om alles te zien wat er per keer is geplaatst.
Cache Creek ligt in een droge, hete streek en stelde niets voor, maar wel leuk was de vlakbij gelegen Historic Hat Creek Ranch. Die ligt aan een van de weinig overgebleven delen van de lange Cariboo Wagon Road die nog toegankelijk zijn voor publiek. Op een groot terrein staan de ca.15 gebouwen (zoals een roadhouse = soort herberg, barns, sheds, enz.) er nog net zo als tussen 1860 en 1901 (tijd van de Goldrush), toen die voorzagen in de behoeften van koetsen en goederenwagens. Het personeel loopt in kleding van toen (net als op veel andere heritage plekken) en vertelt/speelt zoals het ging in deze tijd van de goudzoekers. Er was ook een Shuswap Native Village bij met o.a. voorbeelden van hoe de Indianen hun onderdak bouwden, leuk en interessant.
Na dit bezoek bij ca. 35° ! wilden we even koelte en reden met de airco aan de helft van highway 97 naar Kamloops, onverwacht weer een stukje heel ander soort landschap: kaal, weids, dor, grijs/bruine bergen met plukjes saliegras, echt prachtig (leek erg op de weg in Argentinië naar Torres del Paine). Er lagen wel wat kleine landerijen (met beregening), maar voor die enorm uitgestrekte ranches zoals uit de films hadden we blijkbaar toch noordelijker moeten zijn.
Na 2 nachten gingen we langzaam weer richting Vancouver, via wegnr. 99. Wat Europees heuvel- en berglandschap met een bochtige weg ("Pyreneeën/Noorwegen), met later een erg indrukwekkend stuk rond Lillooet met een ruig, hoog, weids, dor en écht groots berglandschap met de rivier ver beneden.
Lillooet ligt tegen de bergen geplakt en het is er altijd goed weer. Daar alleen koffie gedronken en toen verder doorgereden naar Whistler, een bekend ski-oord waar in 2010 de Olympische Winterspelen werden gehouden. Het plan was om daar even rond te kijken, maar de mensenmassa's schrikten ons af... Misschien had de drukte te maken met de dag ervoor, zaterdag 1 juli: Canada Day. Dan wordt uitbundig het ontstaan van Canada gevierd, dit jaar 150 jaar geleden. Overal vlaggen, t-shirts, festiviteiten, enz, net zo'n sfeertje als rond onze koningsdag.
Doorgereden naar de een na laatste bestemming, ca. 60 km. zuidelijker van Whistler en veel rustiger: Squamish. Hier had je mooi uitzicht op de besneeuwde bergen van de kust benoorden Vancouver en ook nog veel bosgebieden. Daarom nog maar een stukje daarvan meegepakt in het Alice Lake Provincial Park met The Four Lakes Trail: een wandeling langs (uiteraard) 4 meren, door een soort groen regenwoud, erg mooi. Daarna even flink uitgewaaid op Squamish Spit, een toplokatie voor windsportliefhebbers in de Howe Sound, het open stuk tussen de rivierdelta en de zee. Leuk om al die kitesurfers hun kunsten te zien vertonen.
En toen was het dinsdag, inleverdag van de auto in Vancouver. 's Morgens nog een paar uurtjes gelopen bij de Capilano River (North Vancouver), ook weer een soort regenwoud: veel groen en oude bomen. Op de rotsen langs de oevers op bijna elke steen een visser, waarschijnlijk hengelend naar zalm.
's Middags hadden we nog tijd om de kustroute te rijden van Stanley Park, waar het in mei nog heerlijk rustig was (nu niet meer!), en daar rond de Lost Lagoon te lopen waar we weer een raccoon zagen! Daarna de bagage gebracht naar ons appartement op de UBC-campus (University of British Columbia) en toen naar hartje centrum voor de drop-off. In Gastown op het leukste terras aan het enige pleintje ("Chill Winston") iets gegeten en toen per openbaar vervoer terug naar de uitgestrekte campus, een heel eind bezuiden het centrum richting vliegveld. Lekker rustig, prima appartement met een balkon voor de laatste paar dagen.
Er stond nog één ding op de wishlist: het MOA, Museum Of Anthropology, dichtbij de campus. Zeer de moeite waard: veel kunst van inheemse volken, veel totempalen, kano's en een sterattractie van Bill Reid: het bijzondere houten beeld "Raaf en de eerste mensen" (een Haida-mythe: de sluwe raaf probeert de mensheid uit een grote schelp de wereld in te lokken). Omdat het museum aan zee lag maakten we natuurlijk nog een strandwandelingetje. Grappig: hier geen strandstoelen maar boomstammen, ook handig.
Het laatste dagje gebruikten we om de site bij te werken en wat te relaxen. Vrijdagmiddag de terugvlucht, zaterdagochtend de aankomst op Schiphol. Het zal toch weer even wennen zijn in Nederland...
In plaats van de "losse dingetjes" nu even een terugblik:
Canada was voor ons op dit moment een goede bestemming. Weinig uitzoekwerk zoals vorig jaar in Argentinië, gewoon een beetje rijden, een beetje kijken, beetje veel wandelen... De andere omgeving en het actief zijn in de natuur deed ons goed. Het verstand kon op nul en er was ruimte voor wat we maar "bezinning" zullen noemen. Soms zomaar wat tranen en gepieker, waardoor de vakantiebeleving wel anders was, maar ook goed.
Deze keer waren de verslagen wat gedetailleerder; dat was prettig om het hoofd wat helderder te krijgen. En ook bedoeld om degenen die Canada-plannen hebben een zo goed mogelijk beeld te geven.
Wij hadden de luxe om 6,5 week op het gemakje te kunnen reizen. Als je wat minder tijd hebt lijkt ons dit een goed plan: aanvliegen op Vancouver, na een paar dagen naar Vancouver Island, in Victoria een camper huren en lekker de natuur intrekken, terug in Vancouver per trein naar Jasper reizen, een auto huren en de parken ontdekken, via Banff naar Calgary en vandaar terugvliegen. Voor de zomer: op tijd boeken!
Hoe dan ook: in Canada voel je je echt welkom, de natuur is erg de moeite waard en de wandelmogelijkheden enorm groot. Gewoon een keer doen dus.
Wij vonden het erg leuk dat jullie de moeite namen om onze verslagen te lezen en bedanken iedereen voor de reacties!
We zien, spreken of schrijven elkaar binnenkort vast wel weer.
Heel veel groetjes van Jan en Carla
-
07 Juli 2017 - 00:32
Bregje:
Een goede reis naar huis en tot zaterdag! Groetjes, Bregje -
07 Juli 2017 - 00:33
Bregje:
Een goede reis naar huis en tot zaterdag! Groetjes, Bregje -
07 Juli 2017 - 01:04
Emelie:
Goede reis en fijne thuiskomst. Dank weer voor het laatste verslag! -
07 Juli 2017 - 10:44
Kees:
Hoi allebei,
Voor ons was het heel leuk om te lezen, wat jullie allemaal hebben beleefd en gezien. Mooie foto's. Leuk verhaal. Tot binnenkort. -
07 Juli 2017 - 12:22
André Van Ingen:
Bedankt voor het laatste verslag en goede reis terug en welcome weer in Holland,
groetjes André -
07 Juli 2017 - 14:59
Ad:
Hoi Jan en Carla.
Ook het laatste verslag was weer leuk om te lezen. Goede reis naar huis en succes met de jet lag.
Groet,
Ad -
07 Juli 2017 - 17:48
Lieneke:
Hoi Jan en Carla, ook ik vond het erg leuk om mee te lezen, bedankt weer voor de verslagen! Canada trekt ons ook wel, dus wie weet komen we ooit nog wel eens om tips inderdaad ;)
Fijn dat het voor jullie nu ook de juiste bestemming was. Goede terugreis en voor straks alvast: welkom terug!! Groetjes, ook van Remco en Thijs, Lieneke -
08 Juli 2017 - 10:19
Hilde:
HI lieverds, de synchroniciteit van het leven! Alles in het leven is met elkaar verbonden en op het juiste moment komt dat wat je nodig hebt. Prachtig.
En nu weer 'gesterkt' naar huis waar jullie vast weer nodig zijn.
Ik hoop dat jullie een goede terugreis hebben gehad. Welkom in warm Nederland (nog even) en tot aan de mail, telefoon of life.
Warme groeten, Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
