Swaziland en Zululand

Hallo allemaal,

Swaziland: het andere koninkrijkje in Zuid-Afrika, nog kleiner dan Lesotho, met een gevarieerd landschap waarvan wij alleen het westelijke deel gezien hebben. Daar zijn bergen tot 1.800 m en heuvels, is het mooi groen en vruchtbaar: ananasplantages, veel ander fruit en suikerriet. Allemaal erg mooi, maar niet zo heel veel anders dan in Zuid-Afrika en veel minder authentiek dan Lesotho.
De mensen zijn er heel hartelijk en vrolijk en durfden zowaar ook dingen aan ons te vragen, de meesten wilden weten wanneer we weer terug kwamen...
Foto's maken van het landschap lukte niet, omdat de bergen meestal wazig waren en er bijna nergens stopplekken zijn (zoals overal in ZA).

Het meest toeristische deel met veel acco is de Ezulwini Valley, waar wij ook verbleven. Daar was ook het Mantenga Cultural Village, waar we een optreden zagen van traditionale dans en zang, en een rondleiding met veel uitleg kregen in een Swazi-"dorpje" van hutten die eruit zien als bijenkorven.
Kinderen slapen bij de moeder tot ze 6 jaar zijn, daarna moeten ze naar de jongens- of meisjeshut.. Het principe van een bruidsschat in de vorm van een aantal koeien leeft hier nog steeds.
Om nog meer te horen en zien huurden we weer een gids in voor 5 uur, Dumzani. Na overleg nam hij ons mee naar een overheidsbasisschool, weer een belevenis! Hier komen kinderen uit heel arme gezinnen, die soms maar 1 of zelfs geen ouders hebben. Schooluniformen en schoenen kopen is voor hen een groot probleem. De school is afhankelijk van sponsoren om b.v. nieuwe toiletten te kunnen bouwen...
Net als de vorige keer hadden we eerst een gesprek met de vrouwelijke directeur. Zij vertelde o.a. dat deze kinderen pas Engels leren als ze 6 jaar zijn en hier op school komen. Zij hebben dus een achterstand, omdat ze geen pre-school hebben gehad, die is te duur.
We mochten kijken in de 1e klas (46 kinderen) en in de 7e klas, waar zelfs nog kinderen in zaten van 17 jaar! Toevallig waren ze net bezig met een rekenles en Jan mocht meteen aan de slag! Hij genoot ervan, maar het was maar voor even. Tevoren had de gids een paar zakken snoep gekocht en bij een goed antwoord kreeg een kind wat lekkers, dat is voor hen iets bijzonders.
Opvallend was de rust en discipline in de klassen, het respect en de leergierigheid, wat een verschil met sommige van onze scholen...

Daarna reden we naar de mooie Malkerns Valley met veel arts&craftsshops, waar Swaziland om bekend is. Hier worden o.a. de Swazikaarsen gemaakt die je in onze Wereldwinkels kunt kopen, maar ook andere kaarsen in b.v. de vorm van dieren. Buiten zat een aantal handwerklieden beeldjes te snijden, vrouwen kraaltjessieraden te maken enz. Veel leuks hier en gelukkig geen opdringere verkopers.
We gingen ook nog naar de Sibebe Rock, na de Australische Ayers Rock de grootste granieten rots ter wereld: hoog en kaal, een machtig gezicht.
Dumzani's vrouw bleek de vorige dag te zijn bevallen en met onze dikke fooi kon hij de bus betalen om haar op te zoeken in het ziekenhuis, 1,5 uur rijden verderop... Daar word je toch wel even stil van.

Na 3 nachten Swaziland reden we zuid-oostwaarts door Zululand naar Hluhluwe (spreek uit: sjloesjloewie, de s alsof je je mond vol hebt), naar Ezulwini Game Lodge (www.ezulwini.co.za). Deze provincie heet Kwazulu Natal, een subtropisch gebied, bevolkt door Zulu's. Deze mensen zijn wat pittiger en brutaler dan veel andere.
Hluhluwe was een goede uitvalsbasis voor nog wat trips:
via de Western Shores van Lake St.Lucia in het iSimangaliso Wetland Park van 220 km lang (Werelderfgoed), gingen we naar het plaatsje St. Lucia. Behoorlijk toeristisch, veel westerse horeca, maar prima voor ons gewenste boottochtje op het meer. We zagen waarvoor we kwamen: krokodillen en veel nijlpaarden. Die laatste blijken niet te kunnen zwemmen, ze lopen over de bodem van rivier of meer. 's Nachts struinen ze regelmatig door de straten van het dorp!
Lake St. Lucia is eigenlijk een estuarium, dat hoort uit te monden in de Indische Oceaan. Maar sinds ca. 10 jaar heeft zich daar een zanddam gevormd die het meer afsluit van de zee.

Deze streek is dus heel vlak, maar een stukje landinwaarts is het heuvelachtig. Daar ligt o.a. het Hluhluwe-iMfolozi Park, het oudste wildpark van Zuid-Afrika (1895). Na een weersomslag, opeens 1 dag koud en regenachtig, maakten we hier een gamedrive met ranger Bongi. Die hadden wij voor ons alleen, luxe!
Het Hluhluwe-gedeelte (noord) is prachtig en heel anders dan Kruger: hoge heuvels met mooie vergezichten en rivieren beneden. Groot nadeel: alle wegen vol potholes...
Ondanks het frisse weer wilde het niet vlotten met dieren spotten: alleen een paar buffels, bavianen, giraffen en neushoorns. Van de neushoorns lagen er veel toiletten naast de weg: zij poepen steeds op dezelfde plekken, de mannetjes woelen er daarna nog eens lekker doorheen om hun geur te verspreiden.
Nog steeds geen luipaard gezien dus, laatste kans straks in het iMfolozi-gedeelte (zuid)...

Ons huisje lag in een heel klein wildpark, Ezulwini, waar we na 4 weken eindelijk weer eens een paar uur hebben gewandeld. Gespot: zebra's, nyala's, giraffen, rode duikers en wrattenzwijnen.
Een andere dag reden we door de Eastern Shores van het iSimangaliso Park, van St. Lucia naar Cape Vidal met z'n beboste hoge zandduinen en blauwe oceaan. Heerlijk, weer zee en strand! Een verrassend ander wildpark met veel verschillende landschappen, soms licht en weids, soms donker bos.
Als cadeautje kregen we hier van heel dichtbij 3 neushoorns te zien die op de weg sjokten, heel indrukwekkend. Ook een kudde buffels, veel kudu's (die wel wilden poseren) en nog heel wat andere dieren die we niet eerder zagen. Een prima dag dus en een bevestiging hoe fijn het is om in een heel rustig tempo door een wildpark te rijden, raampjes open, luisteren en kijken.

Voordat we de vakantie afsluiten met 3 nachten aan de kust, gaan we nog 1 nacht naar het iMfolozi G.R. waar géén hekken om het kamp staan, spannend!

Nog wat laatste losse dingetjes:
- mobieltjes zijn het hier helemaal; soms nauwelijks geld voor eten, maar een mobiel hebben ze. Kan irritant zijn als je moet wachten tot de kassiere haar telefoongesprek wil beëindigen..
- de kameraadschap valt op, mensen lijken wel altijd vrienden van elkaar te zijn
- Zuid-Afrikaanse manier van hand geven: 3-delig, eerst gewoon, dan duim omvatten, dan weer gewoon
- bewustwording en bestrijding van HIV-aids krijgt steeds meer aandacht; op openbare toiletten liggen gratis condooms
- een enkele gelukkige bezit een fiets, erop rijden doen ze in de tegenovergestelde rijrichting, óók op de snelweg...
- bij benzinepompen hoef je bijna nergens meer contant te betalen, er zijn nu hand-pinapparaatjes
- in de wat grotere plaatsen zie je meestal wel een Wimpy, KFC of zo, vaak in contrast met zo'n rommelig Afrikaans marktje ernaast
- in alle vakantiehuisjes is er dagelijkse housekeeping: bed opmaken en schoonmaken, dus anders dan bij ons
- er is nu ook een groep goed opgeleide donkere middenklassers, concurrentie voor de blanken!
- supermarkten vind je echt overal en alles is te koop, geen enkel probleem
- honden zijn te vies om te aaien, katten zijn er vrijwel niet
- altijd en overal contrasten, b.v. op de drukke N2 zoeven luxe SUV's, ernaast lopen kindjes van ca. 6 jaar met kruiwagens vol takken, of jerrycans met drinkwater...
- we blijven ons dus alsmaar verbazen en dingen afvragen, dat is best vermoeiend (dus 11 weken is misschien wel genoeg...)

Zo mensen, nog 1 verslagje te gaan en dan zit het erop! Tot over een paar dagen,
veel groetjes,
Jan en Carla