Terugkijken
03 April 2014 | Zuid-Afrika, Salt Rock
Lieve allemaal,
Eerst nog een verslagje van de laatste paar dagen:
Die nacht in iMfolozi was heel apart! Ons huisje lag in het Mpila-camp, heel stil en prachtig op een top, met kilometers ver uitzicht over de heuvels. Hier eindelijk een echt mooie Afrikaanse zonsondergang kunnen zien.
Om het kamp was hoog schrikdraad voor olifanten, maar alle andere wilde dieren konden daar onderdoor. Bij aankomst waren we al verwelkomd door wat dieren die rond ons huisje liepen: apen, impala's en warthogs (wrattenzwijnen, die eten ook op hun knieën, grappig!), het werd spannend wat we nog meer zouden aantreffen.
Na onze laatste game drive (helemaal in het donker, alleen maar wat neushoorns, buffels en uilen gespot), dachten we tegen 21.00 nog iets te eten op onze omheinde veranda. Kwam er opeens een hyena aan, die heel boosaardig keek! Snel naar binnen, eng!
Nog regelmatig gekeken of er misschien een leeuw of neushoorn langs wilde komen, maar nee.
De volgende dag een laatste groot stuk gereden (250 km, deels nog door het iMfolozi Park over dirtroads) naar de kust, iets benoorden Durban en maar 25 km van het vliegveld. Een erg mooie route door een landschap met bijzonder gevormde heuvels en droge rivieren.
Nog een stop gemaakt in een indigenous forest met een boardwalk door de boomtoppen en een mooie trail door het oude bos. Daar liepen (vandaag niet schuwe) blue duikers, de kleinste antilopesoort van slechts 60 cm lang en 35 cm hoog.
Op weg naar de kust werd het allengs vlakker en zag je overal suikerriet. Zowaar gingen we in één keer door naar onze bestemming in Salt Rock, zonder het Luthuli-museum aan te doen, zonder Shaka's Kraal cultural village te bezoeken en zonder al die aardige (?) badplaatsjes en stranden te bekijken. Het verzadigingspunt naderde...
Deze Dolphin Coast is prima om af te kicken van het echte Zuid-Afrika en weer te wennen aan het westerse leven met z'n drukte en lawaai. Het is net de Rivièra: kilometerslang alleen maar luxe villa's, toeristenverblijven, exotische begroeiïng langs een bochtige weg door rotsachtig gebied.
Wij zaten in een rustig gedeelte, 300 m van zee, in Petite Provence (www.petiteprovence.co.za): een wit houten huisje in echt Franse stijl, in een prachtige tropische tuin. Een heerlijke plek om te ontspannen en de indrukken van bijna 11 weken te verwerken..
Als we nu terugdenken aan Kaapstad lijkt dat wel een jaar geleden... Wat hebben we enorm veel gezien!
Na 2 dagen van bijna niets doen, vliegen we vrijdagavond vanaf Durban terug en komen zaterdagmiddag aan Düsseldorf.
Binnenkort zien of spreken we elkaar vast wel!
Als afsluiting nog even terugkijken:
Het was een heel mooie reis door een schitterend land! Een enorme diversiteit aan landschappen, en uniek door al z'n wildparken met zoveel verschillende dieren. De Nederlandse geschiedenis is nog vaak voelbaar en het is leuk om mensen onze zustertaal te horen spreken.
We konden overal heel relaxed van genieten door de uitgebreide voorbereiding en de goed te rijden afstanden tussen de accommodaties.
Die 11 weken waren echt genoeg om een groot deel van Zuid-Afrika goed te zien en te voelen, we hebben er alles uitgehaald en er volop van genoten. Maar de laatste week werden we toch wat sneller moe...
Veel beweging hebben we al die tijd niet gehad. Dat had te maken met òf de regen en modder, òf de warmte, òf het gebrek aan wandelmogelijkheden. De broeken zitten nu dus wel wat strakker...
Je kunt Zuid-Afrika heel goed individueel bereizen. Er zijn ruim voldoende overnachtingsmogelijkheden, ook voor selfcatering. Als je dat doet houd je bovendien het klaarmaken van de maaltijden in eigen hand, zodat je maag- en darmproblemen kunt voorkomen.
Dan wat de criminaliteit betreft: gebruik je gezond verstand en let op je spullen, zoals in alle grote steden. Wij vermeden Johannesburg en Durban, en in maar een enkele andere stad hadden we een enigszins unheimisch gevoel. Verder geen moeilijkheden ondervonden.
Als je dan ook nog regelmatig je handen wast en in een malariagebied je pillen slikt en DEET smeert, dan is er echt geen probleem.
Toch eindigt Zuid-Afrika met een ?..., terwijl Nieuw-Zeeland duidelijk eindigde met een !
NZ had je meteen in je vingers, ZA bleef alsmaar wat ongrijpbaar... Hoe dat zo komt?
De mensen zijn heel lief, vriendelijk en relaxed. Maar goed met hen communiceren lukte ons niet, ze lijken op een andere golflengte te zitten.
En vooral Jan verbaasde zich alsmaar over de bureaucratie, het eindeloze invullen van onzinnige formuliertjes, het inefficiënt werken (dat wel voor werkgelegenheid zorgt..), het slecht kunnen organiseren, het gebrek aan informatie, het onbegrip als we iets vroegen, de slordige manier van afwerken en het schijnbaar niet beseffen van het feit dat er gevolgen zitten aan het iets niet doen (zoals te weinig onderhoud plegen).
Je blijft je dus steeds dingen afvragen, vandaar dat gevoel van opgetrokken wenkbrauwen.
Maar ja, de donkere mensen hebben nu eenmaal een andere mentaliteit en wij hadden daar wat moeite mee.
Het werd ons weer even goed duidelijk dat wij niet zo goed tegen onduidelijkheid kunnen...
Maar het reizen beviel prima. We bleven steeds nieuwsgierig naar alle nieuwe dingen en hoe de andere plek (26 in totaal!) zou zijn.
Van dat reizen op zich werden we niet moe, maar wel van het alsmaar omschakelen naar weer iets compleet anders en het verwerken van al die nieuwe indrukken.
Maar vooral ook van wat je overal ziet en waar je niet aan ontkomt: hoe primitief veel donkere mensen moeten leven, het je er steeds over blijven verbazen hoe moeilijk zij het vaak hebben, de rommel overal en het zo onwesterse straatbeeld. Zoals je boodschappen doen in een goed gevulde supermarkt en buiten een vrouwtje zien staan met in elke hand een plastic tasje met een levende kip erin... Het is zeker de charme van dit land, maar steeds weer die tegenstellingen en het erover nadenken, dat was vermoeiend en zorgt voor dat vraagteken...
Toch was het allemaal heel erg de moeite waard om te zien en mee te maken, een hele mooie ervaring!
We hebben geprobeerd het met woorden en foto's aan jullie over te brengen, maar eigenlijk moet je er zelf heen. Zelf de geuren ruiken, de warmte voelen, de stilte ervaren, de dierenwereld ontdekken, alle dierengeluiden horen, en vooral: het dagelijkse leven meemaken.
We hebben met veel plezier altijd jullie reacties gelezen. En: baie dankie vir et lese van alle die verhale!
South Africa: thank you so much for everything, bye bye!!
Jan en Carla
Eerst nog een verslagje van de laatste paar dagen:
Die nacht in iMfolozi was heel apart! Ons huisje lag in het Mpila-camp, heel stil en prachtig op een top, met kilometers ver uitzicht over de heuvels. Hier eindelijk een echt mooie Afrikaanse zonsondergang kunnen zien.
Om het kamp was hoog schrikdraad voor olifanten, maar alle andere wilde dieren konden daar onderdoor. Bij aankomst waren we al verwelkomd door wat dieren die rond ons huisje liepen: apen, impala's en warthogs (wrattenzwijnen, die eten ook op hun knieën, grappig!), het werd spannend wat we nog meer zouden aantreffen.
Na onze laatste game drive (helemaal in het donker, alleen maar wat neushoorns, buffels en uilen gespot), dachten we tegen 21.00 nog iets te eten op onze omheinde veranda. Kwam er opeens een hyena aan, die heel boosaardig keek! Snel naar binnen, eng!
Nog regelmatig gekeken of er misschien een leeuw of neushoorn langs wilde komen, maar nee.
De volgende dag een laatste groot stuk gereden (250 km, deels nog door het iMfolozi Park over dirtroads) naar de kust, iets benoorden Durban en maar 25 km van het vliegveld. Een erg mooie route door een landschap met bijzonder gevormde heuvels en droge rivieren.
Nog een stop gemaakt in een indigenous forest met een boardwalk door de boomtoppen en een mooie trail door het oude bos. Daar liepen (vandaag niet schuwe) blue duikers, de kleinste antilopesoort van slechts 60 cm lang en 35 cm hoog.
Op weg naar de kust werd het allengs vlakker en zag je overal suikerriet. Zowaar gingen we in één keer door naar onze bestemming in Salt Rock, zonder het Luthuli-museum aan te doen, zonder Shaka's Kraal cultural village te bezoeken en zonder al die aardige (?) badplaatsjes en stranden te bekijken. Het verzadigingspunt naderde...
Deze Dolphin Coast is prima om af te kicken van het echte Zuid-Afrika en weer te wennen aan het westerse leven met z'n drukte en lawaai. Het is net de Rivièra: kilometerslang alleen maar luxe villa's, toeristenverblijven, exotische begroeiïng langs een bochtige weg door rotsachtig gebied.
Wij zaten in een rustig gedeelte, 300 m van zee, in Petite Provence (www.petiteprovence.co.za): een wit houten huisje in echt Franse stijl, in een prachtige tropische tuin. Een heerlijke plek om te ontspannen en de indrukken van bijna 11 weken te verwerken..
Als we nu terugdenken aan Kaapstad lijkt dat wel een jaar geleden... Wat hebben we enorm veel gezien!
Na 2 dagen van bijna niets doen, vliegen we vrijdagavond vanaf Durban terug en komen zaterdagmiddag aan Düsseldorf.
Binnenkort zien of spreken we elkaar vast wel!
Als afsluiting nog even terugkijken:
Het was een heel mooie reis door een schitterend land! Een enorme diversiteit aan landschappen, en uniek door al z'n wildparken met zoveel verschillende dieren. De Nederlandse geschiedenis is nog vaak voelbaar en het is leuk om mensen onze zustertaal te horen spreken.
We konden overal heel relaxed van genieten door de uitgebreide voorbereiding en de goed te rijden afstanden tussen de accommodaties.
Die 11 weken waren echt genoeg om een groot deel van Zuid-Afrika goed te zien en te voelen, we hebben er alles uitgehaald en er volop van genoten. Maar de laatste week werden we toch wat sneller moe...
Veel beweging hebben we al die tijd niet gehad. Dat had te maken met òf de regen en modder, òf de warmte, òf het gebrek aan wandelmogelijkheden. De broeken zitten nu dus wel wat strakker...
Je kunt Zuid-Afrika heel goed individueel bereizen. Er zijn ruim voldoende overnachtingsmogelijkheden, ook voor selfcatering. Als je dat doet houd je bovendien het klaarmaken van de maaltijden in eigen hand, zodat je maag- en darmproblemen kunt voorkomen.
Dan wat de criminaliteit betreft: gebruik je gezond verstand en let op je spullen, zoals in alle grote steden. Wij vermeden Johannesburg en Durban, en in maar een enkele andere stad hadden we een enigszins unheimisch gevoel. Verder geen moeilijkheden ondervonden.
Als je dan ook nog regelmatig je handen wast en in een malariagebied je pillen slikt en DEET smeert, dan is er echt geen probleem.
Toch eindigt Zuid-Afrika met een ?..., terwijl Nieuw-Zeeland duidelijk eindigde met een !
NZ had je meteen in je vingers, ZA bleef alsmaar wat ongrijpbaar... Hoe dat zo komt?
De mensen zijn heel lief, vriendelijk en relaxed. Maar goed met hen communiceren lukte ons niet, ze lijken op een andere golflengte te zitten.
En vooral Jan verbaasde zich alsmaar over de bureaucratie, het eindeloze invullen van onzinnige formuliertjes, het inefficiënt werken (dat wel voor werkgelegenheid zorgt..), het slecht kunnen organiseren, het gebrek aan informatie, het onbegrip als we iets vroegen, de slordige manier van afwerken en het schijnbaar niet beseffen van het feit dat er gevolgen zitten aan het iets niet doen (zoals te weinig onderhoud plegen).
Je blijft je dus steeds dingen afvragen, vandaar dat gevoel van opgetrokken wenkbrauwen.
Maar ja, de donkere mensen hebben nu eenmaal een andere mentaliteit en wij hadden daar wat moeite mee.
Het werd ons weer even goed duidelijk dat wij niet zo goed tegen onduidelijkheid kunnen...
Maar het reizen beviel prima. We bleven steeds nieuwsgierig naar alle nieuwe dingen en hoe de andere plek (26 in totaal!) zou zijn.
Van dat reizen op zich werden we niet moe, maar wel van het alsmaar omschakelen naar weer iets compleet anders en het verwerken van al die nieuwe indrukken.
Maar vooral ook van wat je overal ziet en waar je niet aan ontkomt: hoe primitief veel donkere mensen moeten leven, het je er steeds over blijven verbazen hoe moeilijk zij het vaak hebben, de rommel overal en het zo onwesterse straatbeeld. Zoals je boodschappen doen in een goed gevulde supermarkt en buiten een vrouwtje zien staan met in elke hand een plastic tasje met een levende kip erin... Het is zeker de charme van dit land, maar steeds weer die tegenstellingen en het erover nadenken, dat was vermoeiend en zorgt voor dat vraagteken...
Toch was het allemaal heel erg de moeite waard om te zien en mee te maken, een hele mooie ervaring!
We hebben geprobeerd het met woorden en foto's aan jullie over te brengen, maar eigenlijk moet je er zelf heen. Zelf de geuren ruiken, de warmte voelen, de stilte ervaren, de dierenwereld ontdekken, alle dierengeluiden horen, en vooral: het dagelijkse leven meemaken.
We hebben met veel plezier altijd jullie reacties gelezen. En: baie dankie vir et lese van alle die verhale!
South Africa: thank you so much for everything, bye bye!!
Jan en Carla
-
03 April 2014 - 15:13
Dick:
Het was ook zeer lezenswaardig; het is net alsof we een beetje met jullie over jullie schouders meekeken. Nog een paar fijne laatste dagen en een goede terugreis; tot binnenkort! AD -
03 April 2014 - 15:54
Kees:
Hoi,
Jullie hebben zeer zeker veel indrukken opgedaan en wij hebben mee mogen kijken en lezen. Het was heel leuk en leerzaam. Geniet nog even. Wij zijn vanaf woensdag op vakantie, kort, 4 nachten in Noord Frankrijk. Vlakbij Calais. Behouden thuiskomst. Tot binnenkort. Kees en Maria. -
03 April 2014 - 17:11
Jet:
Hoi Jan en Carla
We wensen jullie een hele goede terug reis. Jullie zullen wel even tijd nodig hebben om al die indrukken te verwerken. We hebben genoten van jullie prachtige verslagen en foto's. Erg indrukwekkend.
Groetjes wilko en jet
-
03 April 2014 - 17:18
Bregje:
Een goede reis naar huis, met een koffer vol herinneringen. Tot gauw. -
03 April 2014 - 19:39
Marianne:
Lieve Jan en Carla,
Bedankt voor de vele minuten leesplezier!
Door de gedetailleerde reisverslagen en de prachtige foto's heb ik Zuid-Afrika een stuk beter leren kennen.
Ik wens jullie een hele goede reis terug en hoop jullie gauw weer te zien
Liefs,
Marianne
-
04 April 2014 - 07:57
Karin En Roberto:
Wij hebben na het lezen van jullie verslagen nog vaak nagepraat omdat er veel herkenbaar is. Zelfs na 22 jaar is er blijkbaar in Afrika nog niet veel veranderd. Verder weten jullie hoe hoog ZA op ons wensenlijstje staat en is het daarom leuk en goed om te lezen hoe goed het individueel reizen te doen is.
Goede thuisreis en wellicht zien we elkaar zondag.
Gr. Karin en Roberto -
04 April 2014 - 21:57
Hans En Thérèse:
Terwijl jullie terugvliegen, nog even een reactie. De laatste twee verslagen achter elkaar gelezen. En natuurlijk de foto's bekeken. We willen natuurlijk jullie verhalen ook horen, maar dit hadden we nooit allemaal meegekregen in een dagje bij elkaar op bezoek. Daarom hartstikke leuk dat we jullie konden volgen!
Tot ziens (hopelijk op de reünie) en geniet straks van het weer thuis zijn.
Liefs Hans en Thérèse.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
