Het aftellen is begonnen....
Door: jancarla
27 Maart 2012 | Nieuw Zeeland, Paihia
Hallo lezers,
Eigenlijk beleven wij niets opzienbarends, geen sterke verhalen dus.
Maar we zien wel heel veel, dus toch maar weer een verslagje:
Nog een reden dat dit land ons zo goed bevalt, is dat het zo lekker Engels is:
de humor (merkbaar aan gekke teksten), de schooluniformen van de kinderen, de keurige gazons, je kunt tea'en, er zijn overal scones te koop, men doet melk in de thee... Bij aankomst in een motel of een huisje krijgen we de sleutel èn een kannetje melk!
Wat op het Noordereiland opvalt: rondom en in de wat grotere plaatsen: grote, schreeuwende reclameborden, jammer! Dat ontbrak op zuid, een stuk rustiger en mooier.
Ook valt op dat er veel op blote voeten wordt gelopen en dat de mensen iets minder hartelijk zijn.
De vogels zijn hier wel zichtbaarder dan op zuid: veel " magpies" (zwart-wit, brutaal, zo groot als een ekster, ooit uit Australië gekomen), " myna's" (gele snavel en poten, geel rond de ogen, formaat spreeuw, blijven op de weg zitten tot je vlak bij hen bent!), opvallend veel mussen (eigenlijk best leuke beestjes) en pukeko's (loopvogel, "moeraskip", blauw-zwart, rode snavel, zien we vaak langs de weg).
We hebben kennisgemaakt met wat Nieuw-Zeelandse groenten en fruit:
- kumara: zoete aardappel, ooit meegebracht uit Polynesië
- silverbeet: ziet eruit als een stronk paksoi, smaak: met niets te vergelijken, lekker
- squash gem: vorm van kleine meloen, schil als courgette, structuur als pompoen, smaak: niet te omschrijven, lekker
- nashi pear: vorm van appel, schil als peer, bite als watermeloen, smaak lijkt in de verte op perzik, lekker!
Vanaf 19 maart hebben we regelmatig wat regen gehad; het moest er toch een keer van komen.
Op weg naar het noorden vanuit Rotorua zagen we af van een ritje door de kiwiplantages. Te nat, te toeristisch. Wel de volgende dag (even droog, zon!) " Hobbiton" bezocht. Eindelijk, tóch een keer een filmlocatie van The Lord of the Rings, en wat voor een: we waren hier echt in The Shire, compleet met z'n groene heuvels, oude bomen en 37 hobbit holes! Precies zoals in de film, een sprookjeswereld. De hele set was recentelijk in oude glorie hersteld, omdat men er net de opnames had gemaakt voor de nieuwe film " The Hobbit" die in december uitkomt.
Na 1 nacht Matamata (vanwege " Hobbiton" ) in een vriendelijk en keurig motel (www.broadwaymatamata.co.nz) gingen we verder noordwaarts op weg naar het schiereiland Coromandel.
Deze streek is groen, heuvelachtig en vlak; veel koeien en schapen en zuivelindustrie, niet erg interessant.
Een omweggetje gemaakt naar Katikati om de tientallen muurschilderingen te bekijken. De " Pacific Coast Highway" (rustige 2-baansweg..) weer opgepakt, met af en toe flink wat bochtenwerk langs rotsen vol met varens, om uit te komen aan de westkant van het schiereiland. Prachtige mediterrane kronkelweg vlak langs de zee, tientallen rotsbaaitjes, veel pohutukawa's, tot ons volgende adres: het Seaspray Motel (www.seaspraymotel.co.nz). Weer een wat oubollige kamer, maar: op 5 meter van de zee, prachtig! Grote veranda en een tuin met eenden.
Helaas: 1 dag regen... Daarom de wandeling door het binnenland niet gedaan vanwege de modder en de plassen.
De volgende dag met prachtig weer naar het uiterste noordpuntje gereden, vnl. via unsealed roads, wat toch wel heel apart is. Maar al dat bochtenwerk kostte zoveel tijd, dat we de zuidelijkere oostkust links moesten laten liggen.
Vrijdag maakten we op weg naar Auckland nog een korte wandeling in een bos met o.a. kauribomen. Die woudreuzen kunnen tot 60 meter hoog worden en een stam hebben van 5 diameter! Ze worden bedreigd door " kauri dieback" , een schimmelachtige ziekte. In het bos moest je daarom bij betreden en verlaten je schoenen en stok ontsmetten om verspreiding te voorkomen.
Daarna reden we zeker een uur door de voorsteden van Auckland (1,2 miljoen inwoners, veel groter dan Londen), naar een heerlijk rustig verblijf ietsje buiten het centrum: Bamber House Backpackers. Kamers in een mooi koloniaal huis, bomen, grasveld, erachter 6 cabins (1 voor ons) aan een eigen patio, prima. Koken in de gemeenschappelijke keuken deze keer ( of uit eten gaan..). Www.hostelbackpacker.com.
Auckland ligt op een landengte tussen 2 havens en tussen ca. 50 dode vulkanen ( nu heuveltjes en eilandjes), dus veel water en groen, landschappelijk een aantrekkelijke stad. Maar bouwkundig beslist lelijk. Het centrum is klein, heeft maar 1 aardige straat, helaas met veel reclameborden... Het oogt rommelig door vele lelijke hoge nieuwe gebouwen tussen de paar fraaie, lage oude panden. Wij vonden de stad niet zo gezellig, geen leuke pleinen en weinig terrasjes. Goed voor deze 3 dagen.
Wel heel leuk om nu te kunnen lopen waar Jolien een half jaar lang heeft rondgelopen. Natuurlijk wilde ik ook even haar studentenflat zien en de talenschool, leuk!
Zo'n 20 jaar geleden trokken veel rijke Aziaten en Aziatische studenten naar Auckland. Op straat zie je dus veel Aziatische mensen ( de mannelijke twintigers houden van opvallende, gekleurde kapsels, net als in Kuala Lumpur), maar ook heel veel andere nationaliteiten, heel kleurrijk.
De stad heeft een aantal goede musea. Wij zagen de Auckland Art Gallery met een paar schitterende schilderijen van Lindauer en Goldie, en het Auckland Museum, met een grote afdeling Maori- en Pacifickunst.
Ook maakten we een rondvaart langs de haven, de kustlijn en de eilandjes daarvoor, en gingen onder de beroemde Harbour Bridge door (Jolien: geen bungyjumpers gezien, maar ik kan me voorstellen hoe jij hier sprong...).
Zoals de meeste toeristen ook de Sky Tower opgegaan (328 meter hoog), met een 80 kilometer ver uitzicht. Er komt regelmatig een skyjumper langs, die een paar seconden voor het uitkijkplatform bungelt alvorens omlaag te storten...
Nu nog maar 7 dagen te gaan in het uiterste noorden, om dan weer voor 2 nachten in Auckland terug te komen en afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland...
Vandaag zijn we aangekomen in Paihia, bij de prachtige Bay of Islands. Dichtbij, maar net niet aan zee: Seabeds Backpackers, een hostel dat tot voor kort een mooi motel was, heerlijk rustig en erg ruim (www.seabeds.co.nz). Te weinig tijd om al het moois hier te bekijken, helaas...
Hopelijk genieten jullie van mooie warme lentedagen en al het frisse groen in Nederland.
Tot het volgende (waarschijnlijk laatste) verslag!
Veel groetjes,
Jan en Carla
Eigenlijk beleven wij niets opzienbarends, geen sterke verhalen dus.
Maar we zien wel heel veel, dus toch maar weer een verslagje:
Nog een reden dat dit land ons zo goed bevalt, is dat het zo lekker Engels is:
de humor (merkbaar aan gekke teksten), de schooluniformen van de kinderen, de keurige gazons, je kunt tea'en, er zijn overal scones te koop, men doet melk in de thee... Bij aankomst in een motel of een huisje krijgen we de sleutel èn een kannetje melk!
Wat op het Noordereiland opvalt: rondom en in de wat grotere plaatsen: grote, schreeuwende reclameborden, jammer! Dat ontbrak op zuid, een stuk rustiger en mooier.
Ook valt op dat er veel op blote voeten wordt gelopen en dat de mensen iets minder hartelijk zijn.
De vogels zijn hier wel zichtbaarder dan op zuid: veel " magpies" (zwart-wit, brutaal, zo groot als een ekster, ooit uit Australië gekomen), " myna's" (gele snavel en poten, geel rond de ogen, formaat spreeuw, blijven op de weg zitten tot je vlak bij hen bent!), opvallend veel mussen (eigenlijk best leuke beestjes) en pukeko's (loopvogel, "moeraskip", blauw-zwart, rode snavel, zien we vaak langs de weg).
We hebben kennisgemaakt met wat Nieuw-Zeelandse groenten en fruit:
- kumara: zoete aardappel, ooit meegebracht uit Polynesië
- silverbeet: ziet eruit als een stronk paksoi, smaak: met niets te vergelijken, lekker
- squash gem: vorm van kleine meloen, schil als courgette, structuur als pompoen, smaak: niet te omschrijven, lekker
- nashi pear: vorm van appel, schil als peer, bite als watermeloen, smaak lijkt in de verte op perzik, lekker!
Vanaf 19 maart hebben we regelmatig wat regen gehad; het moest er toch een keer van komen.
Op weg naar het noorden vanuit Rotorua zagen we af van een ritje door de kiwiplantages. Te nat, te toeristisch. Wel de volgende dag (even droog, zon!) " Hobbiton" bezocht. Eindelijk, tóch een keer een filmlocatie van The Lord of the Rings, en wat voor een: we waren hier echt in The Shire, compleet met z'n groene heuvels, oude bomen en 37 hobbit holes! Precies zoals in de film, een sprookjeswereld. De hele set was recentelijk in oude glorie hersteld, omdat men er net de opnames had gemaakt voor de nieuwe film " The Hobbit" die in december uitkomt.
Na 1 nacht Matamata (vanwege " Hobbiton" ) in een vriendelijk en keurig motel (www.broadwaymatamata.co.nz) gingen we verder noordwaarts op weg naar het schiereiland Coromandel.
Deze streek is groen, heuvelachtig en vlak; veel koeien en schapen en zuivelindustrie, niet erg interessant.
Een omweggetje gemaakt naar Katikati om de tientallen muurschilderingen te bekijken. De " Pacific Coast Highway" (rustige 2-baansweg..) weer opgepakt, met af en toe flink wat bochtenwerk langs rotsen vol met varens, om uit te komen aan de westkant van het schiereiland. Prachtige mediterrane kronkelweg vlak langs de zee, tientallen rotsbaaitjes, veel pohutukawa's, tot ons volgende adres: het Seaspray Motel (www.seaspraymotel.co.nz). Weer een wat oubollige kamer, maar: op 5 meter van de zee, prachtig! Grote veranda en een tuin met eenden.
Helaas: 1 dag regen... Daarom de wandeling door het binnenland niet gedaan vanwege de modder en de plassen.
De volgende dag met prachtig weer naar het uiterste noordpuntje gereden, vnl. via unsealed roads, wat toch wel heel apart is. Maar al dat bochtenwerk kostte zoveel tijd, dat we de zuidelijkere oostkust links moesten laten liggen.
Vrijdag maakten we op weg naar Auckland nog een korte wandeling in een bos met o.a. kauribomen. Die woudreuzen kunnen tot 60 meter hoog worden en een stam hebben van 5 diameter! Ze worden bedreigd door " kauri dieback" , een schimmelachtige ziekte. In het bos moest je daarom bij betreden en verlaten je schoenen en stok ontsmetten om verspreiding te voorkomen.
Daarna reden we zeker een uur door de voorsteden van Auckland (1,2 miljoen inwoners, veel groter dan Londen), naar een heerlijk rustig verblijf ietsje buiten het centrum: Bamber House Backpackers. Kamers in een mooi koloniaal huis, bomen, grasveld, erachter 6 cabins (1 voor ons) aan een eigen patio, prima. Koken in de gemeenschappelijke keuken deze keer ( of uit eten gaan..). Www.hostelbackpacker.com.
Auckland ligt op een landengte tussen 2 havens en tussen ca. 50 dode vulkanen ( nu heuveltjes en eilandjes), dus veel water en groen, landschappelijk een aantrekkelijke stad. Maar bouwkundig beslist lelijk. Het centrum is klein, heeft maar 1 aardige straat, helaas met veel reclameborden... Het oogt rommelig door vele lelijke hoge nieuwe gebouwen tussen de paar fraaie, lage oude panden. Wij vonden de stad niet zo gezellig, geen leuke pleinen en weinig terrasjes. Goed voor deze 3 dagen.
Wel heel leuk om nu te kunnen lopen waar Jolien een half jaar lang heeft rondgelopen. Natuurlijk wilde ik ook even haar studentenflat zien en de talenschool, leuk!
Zo'n 20 jaar geleden trokken veel rijke Aziaten en Aziatische studenten naar Auckland. Op straat zie je dus veel Aziatische mensen ( de mannelijke twintigers houden van opvallende, gekleurde kapsels, net als in Kuala Lumpur), maar ook heel veel andere nationaliteiten, heel kleurrijk.
De stad heeft een aantal goede musea. Wij zagen de Auckland Art Gallery met een paar schitterende schilderijen van Lindauer en Goldie, en het Auckland Museum, met een grote afdeling Maori- en Pacifickunst.
Ook maakten we een rondvaart langs de haven, de kustlijn en de eilandjes daarvoor, en gingen onder de beroemde Harbour Bridge door (Jolien: geen bungyjumpers gezien, maar ik kan me voorstellen hoe jij hier sprong...).
Zoals de meeste toeristen ook de Sky Tower opgegaan (328 meter hoog), met een 80 kilometer ver uitzicht. Er komt regelmatig een skyjumper langs, die een paar seconden voor het uitkijkplatform bungelt alvorens omlaag te storten...
Nu nog maar 7 dagen te gaan in het uiterste noorden, om dan weer voor 2 nachten in Auckland terug te komen en afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland...
Vandaag zijn we aangekomen in Paihia, bij de prachtige Bay of Islands. Dichtbij, maar net niet aan zee: Seabeds Backpackers, een hostel dat tot voor kort een mooi motel was, heerlijk rustig en erg ruim (www.seabeds.co.nz). Te weinig tijd om al het moois hier te bekijken, helaas...
Hopelijk genieten jullie van mooie warme lentedagen en al het frisse groen in Nederland.
Tot het volgende (waarschijnlijk laatste) verslag!
Veel groetjes,
Jan en Carla
-
27 Maart 2012 - 07:41
Hedy:
Ja, het gaat snel nu, het einde is in zicht! Geniet nog van de laatste dagen!! -
27 Maart 2012 - 07:55
Ad:
Hoi Jan en Carla,
Nog maar 10 dagen, terwijl in het begin de tijd bijna eindeloos leek. Maar zo te horen hebben jullie het nog steeds naar je zin, ondanks dat er minder spectaculaire sites te bezoeken zijn. Hier is het inderdaad lente 2 graden 's nachts en 16 overdag en de komende twee dagen nog zon. Geniet de laatste dagen nog van gevoel op reis te zijn en ik ben benieuwd naar jullie afsluitende verhaal. -
27 Maart 2012 - 09:30
Kees:
Zoals de reis nu gaat, is het, denk ik, gemakkelijker weer wennen aan Nederland. Druk, wat regen, etc. En als jullie terugkomen staan de blaadjes hier weer aan de bomen. Ben benieuwd naar de andere foto's, want deze zijn schitterend. -
27 Maart 2012 - 14:55
Bregje:
Er is dus een duidelijk verschil in noord en zuid. maar er is toch van alles te beleven. Nog een paar mooie dagen toegewenst. -
27 Maart 2012 - 18:26
Dick:
Het is niet erg om weer naar Nederland te komen; alles loopt al uit. Mooi om weer te zien. Geniet nog maar van de laatste dagen daar!! -
27 Maart 2012 - 20:15
Jolien:
Haha, die foto van jou en Gollem, mam! Geweldig! Geniet van jullie laatste week in The Bay of Islands! Tot snel! -
28 Maart 2012 - 16:23
Jet:
Wat gaat de tijd toch snel en wat hebben jullie mooie dingen gezien. mooie foto's. Je haar is wat langer geworden hè Jan?
geniet nog maar van de laatste dagen. Wij genieten hier ook volop van het mooie weer.
Groetjes Wilko en Jet -
31 Maart 2012 - 19:19
Bert En Erica:
Genoten van jullie verslagen, Goede terugreis en hoop dat jullie hier nog kunnen wennen! groetjes -
04 April 2012 - 11:34
Hilde:
Heel veel dank voor alle verhalen en foto's. Zo leer je een ander land toch maar mooi kennen!
Hele goede thuisreis en tot later.
Lieve groet, Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
