Rijk naar huis

Hallo allemaal,

De bankrekening is aardig geslonken, maar wij voelen ons rijk door alles wat we hebben gezien. Het was fantastisch om 11,5 week te reizen door dit bijzondere land.

Nog wat laatste algemene dingetjes en een verslag van de afgelopen week:

Het land is momenteel bezaaid met pampagras (hoge wit/gele pluimen), een vrolijk gezicht tussen al het groen. Hoewel, bij een aantal bomen komen de herfstkleuren al tevoorschijn, prachtig.

Men is hier gek op de uitgang " -est" . Zo reden we over " the  longest bridge in NZ", dronken we koffie in " the highest café in NZ" , bezochten we in Russell " the oldest church of NZ"  en zagen we in Kerikeri " the oldest stone building of NZ" . Een poosje in de wegenatlas kijken levert leuke wetenswaardigheidjes op!

Regelmatig zagen we in een tuin of op een erf een gammele touringcar staan, een apart gezicht. Mogelijk heeft die ooit een tweede leven gehad als camper, dat zijn we niet te weten gekomen. Het merendeel staat trouwens gewoon weg te roesten.

De mensen, ook de jonge, zijn bijna altijd goed gemanierd en houden zich keurig aan de regels: zelfs in hartje Auckland wachten voetgangers bij rood licht rustig totdat het groen is voordat ze oversteken!

Als de Nieuw-Zeelandse jeugd modebewust is, dan zien we straks in de Nederlandse zomer overal hotpants. Alle meiden dragen ze hier, liefst zo kort mogelijk...

Maori's
Eenzevende van de bevolking bestaat uit Maori's en de meesten wonen op het Noordereiland. Zij trokken na WOII veel naar de steden om te werken. Daar ontbrak het sociale netwerk van de grote families van het platteland en ze hadden weinig opleiding. Hierdoor nam de criminaliteit toe, maar de overheid heeft er veel aan gedaan om hen te stimuleren om te studeren. Het gaat nu wat beter, maar onder Maori's is toch veel werkloosheid. Je ziet ze vaak in groepjes bij elkaar hangen en we zijn meerdere keren gewaarschuwd goed op onze spullen te letten..
Maori's zijn intelligenter dan de Aboriginals van Australië, maar men fluistert dat ze lui zijn; van een uitkering valt ook te leven...
Mooi is, dat hun oude Maori-waarden behouden blijven. Er zijn plaatsen die voor hen heilig zijn en gelukkig worden die gerespecteerd door niet-Maori's.
In het houtsnijwerk is heel vaak een hoofd afgebeeld, dat als heiligste van het lichaam wordt beschouwd. De Maori-kunst kan ons niet zo bekoren..

The Bay of Islands was een heerlijke plek: mooie kust met veel baaien en baaitjes, en veel eilandjes. Het beste is om met een zeilboot dit gebied te verkennen, maar door te veel wind en voorspelde regen deden wij dit niet.
Wel maakten we een lange trip per bus naar het uiterste noorden (450 km v.v.), vol met bijzondere plekken:
" Ninety Mile Beach" , " sanddunes" , " Cape Reinga" , " Gumdiggers Park" , " Ancient Kauri Kingdom"  en " Fresh Fish 'n Chips" - wat betekent:
- ruim  60 km. met de bus in volle vaart over het strand en door het water rijden
- steile zandduinen van ca. 40 meter opklimmen (met heel veel wind, pfff) en op je buik op een bodyboard omlaag stuiven, kicken! ( daarna zitten wel al je poriën vol zand...)
- op de punt van Cape Reinga zagen we de ontmoeting van de Tasmanzee met de Pacific Ocean, echt 2 verschillende soorten golven. De Maori's geloven dat hier de geesten van de overledenen vertrekken voor hun terugreis naar het voorouderlijke Hawaiki.
- " gumdiggers"  groeven tussen 1870 en 1920 naar gom (voor o.a. vernis en linoleum). Gom is gestolde harsklomp van kauri's, die duizenden jaren in veenmoerassen hebben gelegen
- in het " Ancient Kauri Kingdom" worden van het uit die moerassen opgegraven kaurihout prachtige voorwerpen gemaakt. Middenin het pand loop je via een wenteltrap ìn een kauriboom naar boven!
- " fish and chips" moet je als toerist in NZ toch minstens één keer hebben gegeten..

Dit noordelijkste deel van NZ is de geboorteplaats van de Europese kolonisten, waarvan nog gebouwen zijn te zien in Russell (kerkje gebouwd door kolonisten in 1835) en in Kerikeri (" Mission House" uit 1822, waar de evangelist Kemp woonde en " Stone Store" uit 1836, waar voorraden lagen van de missie). En uiteraard heel belangrijk hier: Waitangi Treaty Ground, waar in 1840 het Verdrag werd getekend, waarbij afspraken werden gemaakt tussen Maori's en de Britse Kroon.

We namen ook een kijkje bij een wat moderner bouwwerk: de wereldberoemde toiletten van Hundertwasser, die 27 jaar in Kawakawa woonde; wat Guel-achtig tegel- en mozaïekwerk, erg kleurrijk.

Na 4 nachten oostkust staken we zaterdag over naar de westkust. Dat kostte weinig tijd, doordat er deze keer geen bergrug in de weg zat. Gewoon, groene heuvels. Aan de westelijke Kauri Coast groeien nog vrij veel kauribomen; die komen alléén voor in NZ. Heel vroeger waren er enorme kauribossen, nu nog maar kleine stukjes. Waarschijnlijk zijn ze tienduizenden jaren geleden verwoest door natuurrampen (o.a. vloedgolven). Een deel bleef bewaard in veenmoerassen.
Het zijn heel indrukwekkende bomen, met kaarsrechte, gladde stam. We zagen de oudste (geschat op 2000 jaar): 13,8 meter in omtrek en 51,5 meter hoog!

Daar in de buurt lag ons een na laatste adres, bij Kaihu: Kauri Coast Top 10 Holiday Park (www.kauricoasttop10.co.nz), een cabin op een rustige camping aan een rivier, gelukkig mèt campingkat.
Ook hier was nog goed te zien dat zo'n  2 weken tevoren de regen overstromingen had veroorzaakt in het noorden..  Gelukkig voor ons was alles weer goed begaanbaar.

Uiteraard maakten we een wandeling in het kauribos, maar ook langs het verlaten, uitgestrekte zandstrand met lange branding.

De laatste avond in de natuur sloten we af met een " Guided Night Walk" : 1,5 uur door het kauribos lopen en dingen zien die je overdag niet ziet, zoals een " sheetspider" (grote spin), een " kauri snail" (grote huisjesslak), " weta's" (enorme sprinkhanen) en glimwormen. We hoorden een " morepork" (NZ uil) en: kiwi's! We hoopten vurig er eentje te zien en ja hoor, weer geluk: er liep er één!
En op de weg naar het bos zagen we voor het eerst levende possums! ( nachtdieren).

Dinsdag bezochten we het erg interessante Kauri Museum, met o.a. hele boomstammen en zaagmachines erin, en prachtige houten voorwerpen; héél mooi, al dat hout.
En 's avonds namen we onze intrek in Auckland, in het luxe Scenic Hotel, middenin de stad (www.scenichotelgroup.co.nz), heel ruime kamer met een zithoek en keukentje. Hier hebben we een dagje afgekickt van de rust en ruimte en konden we weer wennen aan de drukte.
Morgen vliegen we via Kuala Lumpur naar huis en dan gaat vrijdag het Nederlandse leventje weer beginnen...
We hebben volop genoten van al het moois van Nieuw-Zeeland en we komen thuis met een hoofd vol
herinneringen, bijna 3000 foto's en nu al de wens om hier naar terug te gaan.
Kaarten hebben we niet gestuurd, dus we zijn jullie niet per ongeluk vergeten!

Heel erg bedankt voor jullie belangstelling en reacties!
Tot gauw, in Nederland!

Heel veel groeten,
Jan en Carla