Hi guys, how're you doing?
Door: jancarla
18 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Fox Glacier
W're fine, how are you?
Zo begroet men elkaar hier, vriendelijk en amicaal. De mensen lijken altijd goede zin te hebben en zijn merkbaar trots op hun land. Ze doen ook alle moeite om het mooi te houden, nergens zie je rommel. Wel bordjes: "please do not litter, take rubbish with you".
Afval wordt overal gescheiden, regelmatig zie je een "recycling station". "Organics" is blijkbaar wat lastiger; op plekken waar men dieren heeft, krijgen we hiervoor een oud ijsbakje ("foodscraps" ), elders gaat het bij het normale afval.
Soms hebben we kliko's, 1 voor "rubbish" en 1 voor "recyclables". Daarin gooi je plastic, blikjes, papier en glas; zou iemand dat later zitten te sorteren?...
In winkels hebben ze nog niet door dat klanten beter een eigen tas kunnen meenemen.. Alles wordt zonder vragen voor je in een plastic zak ingepakt. Die vinden we later terug in de pedaalemmertjes, dat weer wel...
We verbazen ons in die winkels nog steeds over de hoge prijzen. En vegetarische spullen zijn vrijwel niet te krijgen, soms een blokje tofu voor ruim 5 euro.
Een kop koffie, wij nemen liefst een "flat white", kost tussen 3.50 en 5 dollar (2.30 - 3.25 euro). Je bestelt aan de counter, betaalt en krijgt een nummerbordje mee voor op je tafeltje. Na zo'n 10 minuten wordt de (meestal heerlijke) koffie gebracht, met een mooi figuurtje in de dikke melk. Wij kenden dit al van Australië en het smaakt echt lekkerder zo!
Maar goed, hoe is het ons verder vergaan?
In Queenstown bezochten we het Kiwi Birdlife Park, omdat je hier gegarandeerd kiwi's kunt zien. In het echt lukt dat zelden, omdat het schuwe nachtdieren zijn. Ze zaten achter glas, met rode lampen, maar we konden ze fantastisch goed van dichtbij bekijken.
Leuk beest: loopvogel, formaat flinke kip, met stevige poten, snelle loper, een pluizenbol met lange smalle snavel; de veren hangen los als haar. Zoogdierachtige verschijnselen: beenmerg, eierstokken, neusgaten op de bek. Ze leggen enorme eieren, het gewicht is vergelijkbaar met voor de mens een baby van 15 kilo ter wereld brengen! Er zijn er nog maar ca. 70.000, alleen in Nieuw-Zeeland.
Ook wat dingen bekeken waar Queenstown beroemd om is: jetboat varen en bungyjumpen (hier begonnen in 1988, bij de Karawau Bridge).
Wij hadden geen enkele behoefte om zoiets te doen hoor. Zo'n jetboat schiet over de rivier, vlak langs de rotsen; je mag hopen dat de stuurman op tijd het roer omgooit...
De boot kan om zijn eigen as draaien, over 10 cm diep water varen, heeft geen schroef, wordt voortgestuwd door water dat via een opening onderin de romp naar binnen wordt gezogen, en onder hoge druk aan de achterkant via een soort sproeier weer naar buiten wordt gepompt.
Voor deze adrenalinestoot van ca 20 minuten betaal je 78 euro. Een bungyjump van de 43 meter hoge brug kost je 117 euro.
Ongelofelijk dat Jolien dit heeft gedaan.
Verder reden we nog naar de noordpunt van Lake Wakitipu (waar Queenstown aan ligt): een slangvormig, altijd koud meer, met maar aan 1 kant een (prachtige slinger-) weg en aan de overkant de indrukwekkende, ontoegankelijke bergen van zo'n 2000 meter, met veel locaties van The Lord of the Rings. Eindpunt: Glenorchy ("Klinooorkie"), een wat suffig klein plaatsje.
In Arrowtown het lokale museum in geweest met veel goudzoekershistorie, en door het "Chinese settlement" gelopen, waar Chinese goudgravers woonden tijdens de goldrush, ca 1865.
Woensdag vanuit Arrowtown verder noordwaarts getrokken, met nog steeds heerlijk weer. We namen de hoogste weg van NZ (ik geloof 1100 m), de Crown Range Road; een schitterende bergweg met daaraan het oudste hotel van NZ (1863), met lekkere koffie.
De weg komt uit bij Lake Wanaka, met daaraan het aardige plaatsje Wanaka. Wat winkels, wat terrasjes, een lange parkeerplaats met hoge bomen aan het meer; mooi en niet te druk.
Hier bekeken we nog even een attractie: Puzzling World. Allemaal optische illusies, waar je zelf ook kan gaan zitten puzzelen.
Het verdere traject naar ons einddoel Makarora (www.makarora.co.nz) was nog maar 63 kilometer, maar dat waren wel heel erg mooie kilometers: door de Southern Alps, hoge, ruige, zeer indrukwekkende bergen; zo puur, zo oer, zo ongerept. Niet met woorden te vatten, ook niet met 2-D foto's, dit moet je 3-D zien, geweldig!
En: we konden er zelfs 2 keer van genieten, want we moesten terug naar Wanaka om een nieuwe adaptor te kopen. De onze waren we vergeten mee te nemen uit Arrowtown en we zouden pas kans hebben op een fatsoenlijke winkel over 5 dagen. En je moet wel allerlei apparatuur kunnen opladen...
In Makarora: leuk puntdakhuisje, heel rustig tussen bomen en struiken, vol met vogels die je goed kon horen, maar niet kon zien.
Vrijdag de weg naar de westkust verder afgereden. Dit is een van de slechts 4 oost-west wegen over het Zuidereiland.
Ook weer een hele mooie: over de Haastpas (zo genoemd naar een Europese geoloog die hier in 1863 langs kwam), door het groene regenwoud naar de zee (heerlijk, weer zee..).
Met al ruim een week prima weer kwamen we aan in het gebied van de 2 beroemde gletsjers: de Fox Glacier en de Franz Josef Glacier, die hier tot heel dicht aan zee komen, heel bijzonder dus.
Hier hebben we een lief huisje op een camping: Fox Glacier Holiday Park (www.fghp.co.nz), vlakbij de gletsjer die we straks op gaan! In het volgende verslag kun je lezen wat dat voor belevenis was.
We hopen dat jullie weer een beetje zijn bijgekomen van de koudegolf, of misschien er ook wel gewoon van hebben genoten?
P.s. foto's bijsluiten is soms wat lastig, afhankelijk van waar we zijn, heb geduld, ze komen!
Heel veel groetjes,
Jan en Carla
Zo begroet men elkaar hier, vriendelijk en amicaal. De mensen lijken altijd goede zin te hebben en zijn merkbaar trots op hun land. Ze doen ook alle moeite om het mooi te houden, nergens zie je rommel. Wel bordjes: "please do not litter, take rubbish with you".
Afval wordt overal gescheiden, regelmatig zie je een "recycling station". "Organics" is blijkbaar wat lastiger; op plekken waar men dieren heeft, krijgen we hiervoor een oud ijsbakje ("foodscraps" ), elders gaat het bij het normale afval.
Soms hebben we kliko's, 1 voor "rubbish" en 1 voor "recyclables". Daarin gooi je plastic, blikjes, papier en glas; zou iemand dat later zitten te sorteren?...
In winkels hebben ze nog niet door dat klanten beter een eigen tas kunnen meenemen.. Alles wordt zonder vragen voor je in een plastic zak ingepakt. Die vinden we later terug in de pedaalemmertjes, dat weer wel...
We verbazen ons in die winkels nog steeds over de hoge prijzen. En vegetarische spullen zijn vrijwel niet te krijgen, soms een blokje tofu voor ruim 5 euro.
Een kop koffie, wij nemen liefst een "flat white", kost tussen 3.50 en 5 dollar (2.30 - 3.25 euro). Je bestelt aan de counter, betaalt en krijgt een nummerbordje mee voor op je tafeltje. Na zo'n 10 minuten wordt de (meestal heerlijke) koffie gebracht, met een mooi figuurtje in de dikke melk. Wij kenden dit al van Australië en het smaakt echt lekkerder zo!
Maar goed, hoe is het ons verder vergaan?
In Queenstown bezochten we het Kiwi Birdlife Park, omdat je hier gegarandeerd kiwi's kunt zien. In het echt lukt dat zelden, omdat het schuwe nachtdieren zijn. Ze zaten achter glas, met rode lampen, maar we konden ze fantastisch goed van dichtbij bekijken.
Leuk beest: loopvogel, formaat flinke kip, met stevige poten, snelle loper, een pluizenbol met lange smalle snavel; de veren hangen los als haar. Zoogdierachtige verschijnselen: beenmerg, eierstokken, neusgaten op de bek. Ze leggen enorme eieren, het gewicht is vergelijkbaar met voor de mens een baby van 15 kilo ter wereld brengen! Er zijn er nog maar ca. 70.000, alleen in Nieuw-Zeeland.
Ook wat dingen bekeken waar Queenstown beroemd om is: jetboat varen en bungyjumpen (hier begonnen in 1988, bij de Karawau Bridge).
Wij hadden geen enkele behoefte om zoiets te doen hoor. Zo'n jetboat schiet over de rivier, vlak langs de rotsen; je mag hopen dat de stuurman op tijd het roer omgooit...
De boot kan om zijn eigen as draaien, over 10 cm diep water varen, heeft geen schroef, wordt voortgestuwd door water dat via een opening onderin de romp naar binnen wordt gezogen, en onder hoge druk aan de achterkant via een soort sproeier weer naar buiten wordt gepompt.
Voor deze adrenalinestoot van ca 20 minuten betaal je 78 euro. Een bungyjump van de 43 meter hoge brug kost je 117 euro.
Ongelofelijk dat Jolien dit heeft gedaan.
Verder reden we nog naar de noordpunt van Lake Wakitipu (waar Queenstown aan ligt): een slangvormig, altijd koud meer, met maar aan 1 kant een (prachtige slinger-) weg en aan de overkant de indrukwekkende, ontoegankelijke bergen van zo'n 2000 meter, met veel locaties van The Lord of the Rings. Eindpunt: Glenorchy ("Klinooorkie"), een wat suffig klein plaatsje.
In Arrowtown het lokale museum in geweest met veel goudzoekershistorie, en door het "Chinese settlement" gelopen, waar Chinese goudgravers woonden tijdens de goldrush, ca 1865.
Woensdag vanuit Arrowtown verder noordwaarts getrokken, met nog steeds heerlijk weer. We namen de hoogste weg van NZ (ik geloof 1100 m), de Crown Range Road; een schitterende bergweg met daaraan het oudste hotel van NZ (1863), met lekkere koffie.
De weg komt uit bij Lake Wanaka, met daaraan het aardige plaatsje Wanaka. Wat winkels, wat terrasjes, een lange parkeerplaats met hoge bomen aan het meer; mooi en niet te druk.
Hier bekeken we nog even een attractie: Puzzling World. Allemaal optische illusies, waar je zelf ook kan gaan zitten puzzelen.
Het verdere traject naar ons einddoel Makarora (www.makarora.co.nz) was nog maar 63 kilometer, maar dat waren wel heel erg mooie kilometers: door de Southern Alps, hoge, ruige, zeer indrukwekkende bergen; zo puur, zo oer, zo ongerept. Niet met woorden te vatten, ook niet met 2-D foto's, dit moet je 3-D zien, geweldig!
En: we konden er zelfs 2 keer van genieten, want we moesten terug naar Wanaka om een nieuwe adaptor te kopen. De onze waren we vergeten mee te nemen uit Arrowtown en we zouden pas kans hebben op een fatsoenlijke winkel over 5 dagen. En je moet wel allerlei apparatuur kunnen opladen...
In Makarora: leuk puntdakhuisje, heel rustig tussen bomen en struiken, vol met vogels die je goed kon horen, maar niet kon zien.
Vrijdag de weg naar de westkust verder afgereden. Dit is een van de slechts 4 oost-west wegen over het Zuidereiland.
Ook weer een hele mooie: over de Haastpas (zo genoemd naar een Europese geoloog die hier in 1863 langs kwam), door het groene regenwoud naar de zee (heerlijk, weer zee..).
Met al ruim een week prima weer kwamen we aan in het gebied van de 2 beroemde gletsjers: de Fox Glacier en de Franz Josef Glacier, die hier tot heel dicht aan zee komen, heel bijzonder dus.
Hier hebben we een lief huisje op een camping: Fox Glacier Holiday Park (www.fghp.co.nz), vlakbij de gletsjer die we straks op gaan! In het volgende verslag kun je lezen wat dat voor belevenis was.
We hopen dat jullie weer een beetje zijn bijgekomen van de koudegolf, of misschien er ook wel gewoon van hebben genoten?
P.s. foto's bijsluiten is soms wat lastig, afhankelijk van waar we zijn, heb geduld, ze komen!
Heel veel groetjes,
Jan en Carla
-
17 Februari 2012 - 22:47
Jolien:
Fijn om te horen dat jullie nog steeds genieten! Maar wat zijn de prijzen enorm gestegen in 6 jaar... Mijn bungyjump kostte destijds maar 80 dollar (geloof ik..)! Veel plezier vanmiddag op de gletsjer! Wordt vast een mooie ervaring! -
18 Februari 2012 - 08:35
Frits:
Hoi Jan en Carla,
net jullie foto's al;s diavoorstelling voorbij laten komen, prachtig! -
18 Februari 2012 - 13:20
Dick:
Het leest weer als een Baedeker! Groetjes! -
19 Februari 2012 - 08:36
Jet:
Hallo Jan en Carla,
Weer een schitterend verslag. Fijn dat alles zo mooi en indrukwekkend is. Valt me tegen dat jullie het bungyjump hebben overgeslagen.:) Veel plezier nog. Groetjes Wilko en Jet -
19 Februari 2012 - 15:31
Ad:
Jullie genieten zo te horen nog volop. Mooi! Hier is het ijs bijna weg uit de sloot en de temperaturen liggen weer boven nul. Maar het weer is nog steeds geen reden om terug te komen. Groet,Ad -
19 Februari 2012 - 16:14
Marian:
Vul hier je reactie in... -
19 Februari 2012 - 16:18
Marian:
hoh
boy(girl) wat een fantastische reis hebben jullie tot nu toe, Bert en ik smullen van de verslagen en hopen ook een keer daar naar toe te kunnen af reizen dan kom ik voor advies!!
nog een fijne tijd en ik lees weer jullie volende reisverslag met water in mijn mond!
groetjes Marian en Bert 'tgoy
-
19 Februari 2012 - 17:34
Fam. Hulsdouw En Bos:
Vanuit westendorf: heel leuk om te lezen dat het zo leuk is en al die bijzondere belevenissen -
19 Februari 2012 - 22:08
Kees:
Nog steeds een mooi verhaal. Nog steeds mooie plaatjes. Ik denk dat jullie ondertussen wel een boekenkast aan foto's hebben, ware het niet dat ze gelukkig (bijna?) allemaal digitaal zijn.
Groetjes uit het kikkerlandje. -
20 Februari 2012 - 15:00
Wijnand En Juultje:
bungy jumpen was bij ons omgerekent E100,- (3 jaar terug) Maar wij hebben het ook niet gedaan. ;-)
We genieten met jullie mee!!
ps: vannacht heeft het weer gevroren maar vandaag is het een echte lente dag!!! -
22 Februari 2012 - 10:20
Hedy:
Wow, mooie foto's zeg!! -
22 Februari 2012 - 11:51
Jet:
Wat een schitterende foto's.
Die van de gletsjer is prachtig. Wel voorzichtig doen hoor.:)( zeggen we altijd tegen de kinderen)
Groetjes Jet -
22 Februari 2012 - 21:27
Lisanne:
Hoi Jan en Carla,
Wat leuk om jullie verslagen te lezen en wat ziet het er al prachtig uit op de foto's! In het echt zal het wel nog indrukwekkender zijn. Hele fijne reis nog!
Groeten,
Lisanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
