Een letterlijk hoogtepunt
02 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hallo lezers,
Van wat we er hier van hebben meegekregen, is het de afgelopen weken bij jullie niet echt winter geweest en begint misschien zelfs het voorjaarszonnetje al te schijnen. Wij hebben geen klagen over het weer, nog steeds een aangename temperatuur met in de bergen regelmatig een middagregenbui.
Eerst wat algemene dingen:
- Wij zijn blij met hoe we onze route hebben gepland; er is een goede afwisseling in natuur/cultuur, rust/activiteit. Bovendien is het heel fijn om zoveel tijd te hebben en het rustigaan te kunnen doen.
- Ons dagritme is in Zuid-Afrika vervroegd: op rond 06.30, naar bed rond 21.30. De vogeltjes fluiten al om 06.00 en de vroege uurtjes zijn toch het mooist en het koelst.
- Traditionele huizen zijn rond, met rieten dak (rondavels). Zo'n dak isoleert veel beter de kou en de warmte dan de nieuwere rechthoekige huizen met golfplaten dak. Maar dat gaat jaren mee, een rieten dak moet elke 5 jaar worden vervangen.
- De combinatie van traditioneel en moderne tijd is soms aandoenlijk: vrouwen in Afrikaanse kleding met boodschappen op het hoofd en een mobieltje aan het oor...
- Sommmige vrouwen smeren hun gezicht in met witte of donkerrode klei; dit dient als zonbescherming.
- Kleurig om te zien: vrouwen met parapluus als parasol.
- In het straatbeeld opvallend veel witte minibusjes. Dit zijn "lijndiensttaxi's", die stoppen waar mensen langs de weg staan te wachten. Men noemt ze "two more-taxi's", er kunnen er altijd nog wel 2 extra in, ook al zijn ze al helemaal volgepropt.
- Carwash is hier: een spons en een emmertje water..
In Howick stonden nog 2 plekken op ons lijstje: de Howick Falls (volgens de Capitoolgids even hoog als de Victoria Falls; mooi, maar niet heel imposant) en Capture Site. Dat ligt iets buiten Howick; op deze weg werd op 5-8-1962 Nelson Mandela gearresteerd. Daarop volgde zijn 27-jarige gevangenschap.
In november had ik zijn boek gelezen, The long walk to Freedom, op 5 december jl. overleed hij, in januari zagen we de film, overal in dit land wordt hij vereerd met foto's. Deze plek maakte misschien wel daarom extra indruk. Sinds augustus 2012 staat hier The Nelson Mandela Sculpture, geopend 50 jaar na zijn arrestatie. Via een ca. 200 m. lang klinkerpad (symbool voor The long walk to Freedom) kom je bij 50 stalen "stokken" van 10 m. hoog. Vanaf een bepaald punt zie je hierin de beeltenis van Mandela, heel knap gemaakt.
Ernaast stond een museum waarin heel mooi het leven van Mandela werd verbeeld d.m.v. video, en foto's en teksten op een soort canvasdoeken. Allemaal erg indrukwekkend.
De volgende dag hoefden we maar 140 km. te rijden. Daarom 's morgens nog een Conservation Centre bezocht. We hoopten daar wat bijzondere soorten kraanvogels in de vrije natuur te zien, maar die vertoonden zich niet.
Met een enorme plensbui (zoals wel vaker 's middags, het is regenseizoen) kwamen we aan bij de voet van de Sani Pass. Een leuke backpackers lodge, waar wij een soort bergcottage hadden (www.sanilodge.co.za). En daar waren ze weer, de Duitse toeristen, 2 weken niet gezien...
Doel hier: een dagtour met een Landrover naar de Sani Pass op 2.873 m.
Nou, dat was een geweldige ervaring! We hadden veel geluk met het weer, de gids en de groep (8 totaal). Via een enorm slechte onverharde hobbelweg van ca. 20 km. ging het heel steil omhoog naar de pas die op de grens ligt met oost-Lesotho. De jeep schudde behoorlijk, de bodem schuurde regelmatig over de rotsen, en waar de bocht te steil en te scherp was moest hij steken, vlak bij de afgrond... Maar wat een prachtig berglandschap, zo mooi. En toen: weer terug in Lesotho, het leek wel thuiskomen. Meteen weer dat andere landschap en het primitieve bestaan van de Basothobevolking.
Maar deze weet inmiddels wel dat er bij de toeristen geld valt te halen, dus: betalen voor een foto graag.
We zagen weer de brede valleien, de herders op pony's of lopend met hun koeien, merinoschapen en angorageiten, en kleine dorpjes met rondavels. Onze gids hobbelde veel verder dan alle andere tours doen, tot op ca. 3.240 m, waarbij we werkzaamheden passeerden voor een nieuwe weg. Uitzicht op de hoogste top van Zuid-Afrika, (3.482 m.) en schitterende vergezichten. Ontmoetingen met herdersjongens van ca. 13 jaar: deken om, rubber laarzen aan, geen broek aan, wel een soort luier.
(Tussen haakjes: in Lesotho gaan jongens tot 13 jaar naar school, worden besneden, zijn dan man en moeten geld verdienen, meestal als herder. Soms proberen ze later in Zuid-Afrika werk te vinden. Meisjes leren wel door en krijgen daardoor betere banen)
Op de terugweg: verrassing. De wegwerkers hadden net wat rotsen opgeblazen, waardoor de weg weg was...(wisten ze niet dat wij nog terug zouden komen?). Het zou een paar uur duren voordat vrachtwagens het puin hadden opgeruimd... Advies van de gids: lopen jullie maar alvast naar die hutjes beneden, daar wacht bier en brood in een rondavel. Gelukkig lukte het hem om een tijdje later met de Landrover ons via de berghelling te bereiken, eng scheefhangend. Zo konden wij tenminste weer terug naar ons beginpunt, steil bergafwaarts in de dikke mist, na een welverdiende borrel in de hoogste pub van Afrika. Leuk avontuur!
De volgende dag een prachtige wandeling gemaakt van 7 uur, slingerend over de groene rotsige berghellingen van de zuidelijke Drakensbergen. Af en toe met griezelige klim- en klauterpartijen. Geen levende ziel gezien, wel een rivier. Die moesten we oversteken om onze beschreven route te vervolgen. Maar dat lukte niet vanwege de hoge waterstand, stromingen en hoge rotsblokken. Jan ging nog op verkenning, in zijn onderbroek en met 2 wandelstokken, maar het bleek echt te riskant. Dan maar dezelfde weg terug...
Vrijdag van de Drakensbergen noordwestwaarts gereden richting Pretoria, met een overnachting in Harrismith (www.safarinow.com/go/ChloesPlace). Een groot deel via de N3, de snelweg van Durban naar Johannesburg. Een prima 4-baansweg, wel wennen aan de hoge snelheid, en enigszins een afknapper na de rust van de bergen. En oppassen geblazen: er lopen mensen in de berm èn ze steken gewoon de weg over!
Zelfs erg Europees aandoende luxe wegrestaurants langs deze weg. Maar het blijft Afrika: bij de oprit zit dan zo'n hoopje mensen in het gras, kleurige kleding, plastic tasjes... Verder ligt er het nodige afval in de bermen, maar dat wordt keurig door opruimers in vuilniszakken gestopt.
Het landschap zou je saai kunnen noemen: weids, lage glooiende geel/groene heuvels, deed erg denken aan noord-Frankrijk.
De volgende dag nog zo'n stukje van ca. 350 km. gereden over deze snelweg, waarbij we Johannesburg letterlijk links lieten liggen. Teveel negatieve verhalen gehoord over onveiligheid.
Pretoria ligt maar ca. 50 km. noordelijker en schijnt veiliger te zijn. Het is de bestuurlijke hoofdstad van Zuid-Afrika; Kaapstad is de wetgevende en Bloemfontein de rechterlijke hoofdstad. Pretoria is genoemd naar Andries Pretorius, de beroemde Voortrekkersleider. Sinds 2005 is men bezig de stad (1,6 milj. inw.) de Afrikaanse naam Tshwane te geven. Ook straatnamen hebben soms al een andere naam, lastig als je plattegrond nog niet up-to-date is.. Deze provincie heet nu Gauteng, was vroeger een deel van Transvaal. Indruk van Pretoria: aangenaam, veel parken en tuinen, brede straten met heel veel bomen, die in de lente waarschijnlijk prachtig paars zijn van de jacaranda's.
Ons verblijf: een heerlijk ruim, luxe appartement dichtbij het centrum (www.absolutefarenden.com). Na 3 nachten stad gaan we volgende week oostwaarts, weer de natuur in. Tot dan!
Veel groeten,
Jan en Carla
-
02 Maart 2014 - 20:10
Bregje:
Het museum van Mandela was hier op de tv. Wat jullie beleven, klinkt soms nog al eng. Geen foto's deze keer? Wel boeiend verslag. Veel plezier. -
02 Maart 2014 - 20:17
Dick:
Weer een prachtig verslag! Die kraanvogels die jullie misten, zijn vandaag hier gesignaleerd ;). Het wordt hier echt al een beetje voorjaar! Groetjes AD
-
02 Maart 2014 - 21:55
Hanneke:
Dat was wel een heel erg afwisselende week! Gelukkig vinden jullie de afwisseling positief; wel spannend om iedere keer maar weer te zien of de volgende plek minstens net zo leuk/mooi/interessant is. Waarschijnlijk wordt het daar nu allengs ook warmer? Hier is het gewoon voorjaar, carnaval met bloeiende narcissen (buiten!) en het eerste groen in de bomen en struiken. Geniet! -
02 Maart 2014 - 22:00
Marian:
ja dat ritje in de bergen zou ik toch wel erg eng vinden vooral dat steken brrr.
ga maar rustig verder met reizen ik hou het bij via je dagboekverhalen.
groetjes Marian en Bert -
03 Maart 2014 - 09:59
Hedy:
Wow, mooie foto's weer zeg! Prachtig, de omgeving van de Sani Pass! Geniet er nog van! -
03 Maart 2014 - 17:48
Bert En Marie-Jeanne:
Het was weer een top verslag met mooie foto's, het is wel jammer dat de foto van Jan in zijn onderbroek met stokken ontbreekt. Misschien houden we die nog tegoed. (herkansing)
Groetjes -
04 Maart 2014 - 15:52
Ad:
Spectaculair, jullie omzwervingen door de Drakensbergen. Blijf ons op de hoogte houden, dan kunnen we hier ook een beetje meegenieten. Ik zal vanavond een borrel pakken op jullie gezondheid.
Groet,
Ad -
04 Maart 2014 - 23:26
José:
Wat een bikkels zijn jullie! Nu denk ik voor het eerst:gelukkig dat ik dat niet hoef te doen!
Nog veel hele goede weken gewenst!
José
-
06 Maart 2014 - 21:56
Hans En Thérèse:
Pas nu een reactie, omdat ik eerst op m'n gemak het verslag wilde lezen en de foto's bekijken. Tjonge, jonge, wat een afwisselende reis! Avontuurlijk, interessant, overweldigend. De foto's zijn weer geweldig! Mooie natuur, en mooie mensen, vooral die kinderen. En je kunt aan jullie zien dat julie genieten. En wij genieten mee. Mooie reis verder. Groetjes H&T.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
