Bijzondere plekken en dieren
Door: jancarla
06 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Manapouri
Huidige temperatuur: 25 graden, zon, blauwe lucht, uitzicht op sneeuw op de bergen... (om jullie even jaloers te maken)
Hallo Nederland!
Eerst iets recht zetten: het Engels van hier is niet altijd lelijk. Op het nieuws hoor je bijna-brits-engels en soms blijken we mensen goed te kunnen verstaan.. Wel is een "e" hier altijd "`i"..
Inmiddels hebben we de hele zuidkust "gedaan". Vanaf Dunedin een stuk vlak langs de oceaan gereden: zandstranden met lange branding, heel mooi.
Bij Nugget Point (hoge rotspunt met vuurtorentje) konden we in poeltjes in de rotsen zeehonden ("fur seals" ) zien spelen. Leuk, dieren in hun natuurlijke omgeving.
Daarna reden we verder de Catlins in, een aardige streek, maar een beetje te gewoon voor ons: lieflijke groen/gele heuvels met wat begroeiing en schapen, heel veel schapen. Net midden-Frankrijk...
Het onverharde pad naar ons hostel in Tahakapo bleek een brede steenslagweg te zijn ("gravel-road" ), waar je gewoon met 60 km/u overheen kunt rijden (er zijn heel veel van dit soort wegen). Je laat wel een enorme stofwolk achter en je kunt niet meer door je autoruiten kijken, maar die regenen wel weer schoon...
Ons verblijf (www.catlinsaccommodation.co.nz) was ons eerste BBH-hostel en meteen helemaal oke: een klein oud houten huis in een gehucht met 14 inwoners. Totaal 9 bedden in 4 kamers, een woon-/eetkamer met open keuken en houthaard, een grote veranda en een prachtige tuin. Tijdelijk gerund door een ouder echtpaar dat 2 jaar rondtrekt met hun caravan. Ze passen een aantal weken op huizen met huisdieren, doen 3 maanden dit werk en trekken weer verder, prachtig toch?
's Avonds zaten we met hen in de gezamenlijke ruimte, heel huiselijk en gezellig.
Pal langs het huis passeerde eind van de dag een grote kudde schapen, op weg naar een andere wei, bijeengedreven door 3 bordercollies; zo gaat dat hier.
We maakten een wandeling van 6 uur langs de Catlins River, door (zoals het leek) een mini-rainforest met veel (boom-)varens en: een heel enge, smalle swingbridge van "kippengaas"... "maximum load: 1 person".
Ook gingen we naar een toeristische plek: de Cathedral Caves. Bij eb loop je vanaf het strand een hoge donkere grot in en door een andere eruit, ook weer iets bijzonders.
Naar de volgende bestemming namen we de Catlins Coastal Heritage Trail, waarbij we op 4 plekken via gravelroads bij zee konden komen op nog meer bijzondere plekken:
Eerst Porpoise Bay, waar we vanaf het strand de hectordolfijnen konden zien springen! Een zeldzame kleine grijs-witte dolfijn, waarvan er nog maar een paar duizend zijn, alleen in Nieuw-Zeeland. Ze zijn nieuwsgierig, maar snel bang, dus: met rust laten.
Aan de ernaast gelegen Curio Bay zagen we het Petrified Forest: het lijken rotsen, maar het zijn versteende boomstronken, boomstammen en varenfossielen van een woud dat in de Jurassic-periode bedolven raakte (180 miljoen jaar oud!).
Uiteraard moesten we ook even foto's maken bij Slope point, het meest zuidelijke punt van NZ, lekker winderig daar.
En, met weer veel geluk, zagen we verderop bij Waipapa Point vlak voor ons op het strand 2 enorme slapende Nieuw-Zeelandse sealions!
We hadden ze zo kunnen aanraken, ware het niet dat je altijd minimaal 10 meter afstand moet houden omdat ze agressief kunnen worden.
Weinig kilometers, wel veel moois deze dag. Zo ook de ligging van ons knalblauwe huisje in Riverton (www.bookabach.co.nz/baches-and-holiday-homes/view/8908 ): op een heuvel met zicht op de zee, groot grasveld rondom, schapenvacht op bed. Kasten en vriezer vol etenswaar dat we mochten gebruiken, maar niet hebben gedaan: de houdbaarheidsdatum was al zeker 2 jaar verstreken..
Zo heeft elk adres wel iets aparts.
We zijn trouwens heel blij dat we de hele route en alle onderkomens al vanaf thuis hebben geboekt; het scheelt nu zoveel uitzoekwerk=vakantie-uren. Ook geen spijt dat we geen camper boekten; we zijn nu lekker mobiel en hebben 's avonds veel ruimte (handig bij regen) en verrassende onderkomens.
Donderdag bekeken we in Invercargill (meest zuidelijke stad, 50.000 inwoners, niet gezellig, wel veel mooie oude gevels) het Southland Museum met o.a. een aantal tuatara's in hun natuurlijke omgeving, weer een "waauw":
Oerdieren (die doen denken een leguanen), een hagedissensoort zoals die 220 miljoen jaar geleden al bestond en alleen hier en op een paar Nieuw-Zeelandse eilanden nog voorkomt. Niemand weet hoe oud ze worden; in elk geval 120 jaar (via een notitie). Zo oud is Henry, die hier 3 jaar geleden verrassend genoeg nog vader werd. Ze worden ca. 60 cm. lang en bewegen nauwelijks.
Vrijdag verlieten we de zuidkust om noordwaarts naar Fiordland te gaan, het meest ongerepte deel van Nieuw-Zeeland (zuid-west).
De kamers van ons BBH-hostel hier bestaan uit houten huisjes, gebouwd tegen een helling; vanaf onze veranda uitzicht op de bergen! (hhtp://www.freestone.co.nz/budget.htm). Deze keer: 2 grazende paarden rond ons huisje.
Ons doel hier in Manapouri was een Overnight Cruise op de Doubtful Sound (Juultje: veel dank voor je tip!), waarover meer in het volgende verhaal - het was grandioos!
Weer heel veel groetjes voor jullie allemaal,
Jan en Carla
P.S. we hebben wat foto's geplaatst om jullie een idee te geven van wat we hier al hebben gezien. Ze komen van diverse camera's en daardoor klopt de volgorde niet helemaal, maar dat maakt jullie vast niet uit... Groetjes!
Hallo Nederland!
Eerst iets recht zetten: het Engels van hier is niet altijd lelijk. Op het nieuws hoor je bijna-brits-engels en soms blijken we mensen goed te kunnen verstaan.. Wel is een "e" hier altijd "`i"..
Inmiddels hebben we de hele zuidkust "gedaan". Vanaf Dunedin een stuk vlak langs de oceaan gereden: zandstranden met lange branding, heel mooi.
Bij Nugget Point (hoge rotspunt met vuurtorentje) konden we in poeltjes in de rotsen zeehonden ("fur seals" ) zien spelen. Leuk, dieren in hun natuurlijke omgeving.
Daarna reden we verder de Catlins in, een aardige streek, maar een beetje te gewoon voor ons: lieflijke groen/gele heuvels met wat begroeiing en schapen, heel veel schapen. Net midden-Frankrijk...
Het onverharde pad naar ons hostel in Tahakapo bleek een brede steenslagweg te zijn ("gravel-road" ), waar je gewoon met 60 km/u overheen kunt rijden (er zijn heel veel van dit soort wegen). Je laat wel een enorme stofwolk achter en je kunt niet meer door je autoruiten kijken, maar die regenen wel weer schoon...
Ons verblijf (www.catlinsaccommodation.co.nz) was ons eerste BBH-hostel en meteen helemaal oke: een klein oud houten huis in een gehucht met 14 inwoners. Totaal 9 bedden in 4 kamers, een woon-/eetkamer met open keuken en houthaard, een grote veranda en een prachtige tuin. Tijdelijk gerund door een ouder echtpaar dat 2 jaar rondtrekt met hun caravan. Ze passen een aantal weken op huizen met huisdieren, doen 3 maanden dit werk en trekken weer verder, prachtig toch?
's Avonds zaten we met hen in de gezamenlijke ruimte, heel huiselijk en gezellig.
Pal langs het huis passeerde eind van de dag een grote kudde schapen, op weg naar een andere wei, bijeengedreven door 3 bordercollies; zo gaat dat hier.
We maakten een wandeling van 6 uur langs de Catlins River, door (zoals het leek) een mini-rainforest met veel (boom-)varens en: een heel enge, smalle swingbridge van "kippengaas"... "maximum load: 1 person".
Ook gingen we naar een toeristische plek: de Cathedral Caves. Bij eb loop je vanaf het strand een hoge donkere grot in en door een andere eruit, ook weer iets bijzonders.
Naar de volgende bestemming namen we de Catlins Coastal Heritage Trail, waarbij we op 4 plekken via gravelroads bij zee konden komen op nog meer bijzondere plekken:
Eerst Porpoise Bay, waar we vanaf het strand de hectordolfijnen konden zien springen! Een zeldzame kleine grijs-witte dolfijn, waarvan er nog maar een paar duizend zijn, alleen in Nieuw-Zeeland. Ze zijn nieuwsgierig, maar snel bang, dus: met rust laten.
Aan de ernaast gelegen Curio Bay zagen we het Petrified Forest: het lijken rotsen, maar het zijn versteende boomstronken, boomstammen en varenfossielen van een woud dat in de Jurassic-periode bedolven raakte (180 miljoen jaar oud!).
Uiteraard moesten we ook even foto's maken bij Slope point, het meest zuidelijke punt van NZ, lekker winderig daar.
En, met weer veel geluk, zagen we verderop bij Waipapa Point vlak voor ons op het strand 2 enorme slapende Nieuw-Zeelandse sealions!
We hadden ze zo kunnen aanraken, ware het niet dat je altijd minimaal 10 meter afstand moet houden omdat ze agressief kunnen worden.
Weinig kilometers, wel veel moois deze dag. Zo ook de ligging van ons knalblauwe huisje in Riverton (www.bookabach.co.nz/baches-and-holiday-homes/view/8908 ): op een heuvel met zicht op de zee, groot grasveld rondom, schapenvacht op bed. Kasten en vriezer vol etenswaar dat we mochten gebruiken, maar niet hebben gedaan: de houdbaarheidsdatum was al zeker 2 jaar verstreken..
Zo heeft elk adres wel iets aparts.
We zijn trouwens heel blij dat we de hele route en alle onderkomens al vanaf thuis hebben geboekt; het scheelt nu zoveel uitzoekwerk=vakantie-uren. Ook geen spijt dat we geen camper boekten; we zijn nu lekker mobiel en hebben 's avonds veel ruimte (handig bij regen) en verrassende onderkomens.
Donderdag bekeken we in Invercargill (meest zuidelijke stad, 50.000 inwoners, niet gezellig, wel veel mooie oude gevels) het Southland Museum met o.a. een aantal tuatara's in hun natuurlijke omgeving, weer een "waauw":
Oerdieren (die doen denken een leguanen), een hagedissensoort zoals die 220 miljoen jaar geleden al bestond en alleen hier en op een paar Nieuw-Zeelandse eilanden nog voorkomt. Niemand weet hoe oud ze worden; in elk geval 120 jaar (via een notitie). Zo oud is Henry, die hier 3 jaar geleden verrassend genoeg nog vader werd. Ze worden ca. 60 cm. lang en bewegen nauwelijks.
Vrijdag verlieten we de zuidkust om noordwaarts naar Fiordland te gaan, het meest ongerepte deel van Nieuw-Zeeland (zuid-west).
De kamers van ons BBH-hostel hier bestaan uit houten huisjes, gebouwd tegen een helling; vanaf onze veranda uitzicht op de bergen! (hhtp://www.freestone.co.nz/budget.htm). Deze keer: 2 grazende paarden rond ons huisje.
Ons doel hier in Manapouri was een Overnight Cruise op de Doubtful Sound (Juultje: veel dank voor je tip!), waarover meer in het volgende verhaal - het was grandioos!
Weer heel veel groetjes voor jullie allemaal,
Jan en Carla
P.S. we hebben wat foto's geplaatst om jullie een idee te geven van wat we hier al hebben gezien. Ze komen van diverse camera's en daardoor klopt de volgorde niet helemaal, maar dat maakt jullie vast niet uit... Groetjes!
-
06 Februari 2012 - 06:19
Jolien:
Leuk, zoveel mooie foto's! En wat hebben jullie alweer veel gezien! Ik ben benieuwd naar de verhalen over doubtful sound! De foto's zijn al schitterend. Veel bijzonderder dan milford! Veel plezier verder! -
06 Februari 2012 - 06:21
Dick:
En dan te weten dat het hier afgelopen weekend zo'n 44 graden kouder was ... Groetjes! -
06 Februari 2012 - 07:33
Hanneke:
Alleen al die foto op de Doubtful Sound .....
Jullie prikstokken kunnen hier trouwens nu op het ijs ook goed dienst doen!
Geniet nog lekker! -
06 Februari 2012 - 07:59
Ad:
Goed om te horen dat jullie het nog steeds naar je zin hebt down-under. Hier zijn de rayon hoofden bij elkaar geweest voor een mogelijke elfstedentocht. Geniet nog maar een tijdje daar en tot over twee maanden. -
06 Februari 2012 - 09:56
Kees:
Zoals bij anderen vermeld zijn de rayonhoofden bij elkaar geweest, maar nog geen duidelijkheid. Wel fantastisch ijs. Dus temperaturen van -10 tot -15 gr. Temperatuur houdt deze week nog aan, dus geniet daar maar van alle mooie en warme dingen. -
06 Februari 2012 - 10:44
Lieneke:
Geweldig! Wat een mooie foto's en weer een leuk verhaal! Bij jullie huis was trouwens alles in orde - ben er afgelopen zaterdag even langs geweest met Jolien en Rico. Groetjes! -
06 Februari 2012 - 15:39
Frits & Annie:
Wij hoeven niet meer naar de natuurprogramma's op tv te kijken, we wachten gewoon jullie verslagen af!! Mede door de foto's is het alsof we het meebeleven!
Gr. F&A -
06 Februari 2012 - 18:15
Bregje:
Wat mooi al die bijzondere dieren en wat is de natuur indrukwekkend. Ik las hier op de kalender dat het vandaag - 6 februari - in Nieuw-Zeeland Waitangi Day is. Hebben jullie daar iets van gemerkt? -
06 Februari 2012 - 19:23
Jet:
Hallo Carla en Jan,
Wat een prachtig verslag weer. Ook de foto's zien er schitterend uit. Geniet maar fijn en als jullie weer thuis zijn willen we graag alle leuke adresjes van jullie weten. Groetjes Wilko en Jet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
