Hoogtepunt gehad?
Door: jancarla
12 Februari 2012 | Nieuw Zeeland, Arrowtown
Misschien was de Doubtful Sound het hoogtepunt van onze reis, het zal nog blijken.
De Overnight Cruise was “an overwhelming experience”. Zeker niet goedkoop, maar dat vergeten we maar.
De Doubtful Sound is een ca. 40 km. lange fjord (3x zo lang als de veel populairdere Milford Sound) met steile groene bergen met veel watervallen en wat eilandjes erin. Om er te komen moet je eerst ca. 1 uur op een grote, snelle boot over Lake Manapouri. Dan met een busje 22 km. door het regenwoud over een pas (mooi!) en dan begint het echt. Wij boekten voor een 12-persoonsbootje en troffen het erg met de 9 mede-passagiers: een vrolijke Australische 40-er en 8 andere 55+ers, waarvan 6 Nederlanders (maar wel hele leuke).
We voeren de hele middag door de steile fjord, tot aan de Tasmanzee, met alweer een goede score: 2 zeldzame zwemmende “fiordland crested penguins” (hebben gele streep over de ogen, worden tot 70 cm. groot), een aantal “bottlenose dolphins” (aardig groot, tot 3.80 m, kunnen tot 200 m. diep duiken, worden maximaal 25 jaar), 1 langszij dobberende/vliegende albatros, een grote kolonie “fur seals” op een rots, met veel jongen erbij, en nog 1 staande/lopende pinguin langs de oever. Gecombineerd met het goede weer (niet koud, soms wat spetjes, terwijl hier zo’n 5 meter regen per jaar valt!): weer geluk gehad!
Als lunch aten we kreeft (door de schipper dagelijks vers gevangen) en als diner hertenvlees, plus door schipper en passagiers (inclusief Jan!) zelfgevangen vissen, heerlijk!.
Van slapen kwam niet veel door de krappe, warme hut en het starten van de motor om 06.30.. Maar toch: een prima ervaring!
De volgende dag (25g!) weer een boot op om aan de overkant van Lake Te Anau de glimwormengrot te bekijken. Een jonge grot (12.000 jaar), dus geen stalagmieten e.d. Wel veel lichtjes, die we zagen in volkomen duisternis en stilte.
Zo’n glimworm is 3 a 4 cm, eet alleen in zijn larve-fase, en maakt slijmerige draden om prooi te vangen.
(Tussen haakjes: dit soort excursies is behoorlijk prijzig; deze was $ 70 (ca. 46 euro) en die op Otago waren $ 50 (ca. 33 euro p.p.). toch doen we het, want we willen zoveel mogelijk zien.
Nog even iets algemeens:
* de wegen zijn werkelijk prima, en alles is er voor je uitgedacht (Ikea-gevoel..):
* regelmatig pijlen op de weg in de juiste rijrichting: links rijden! (voor alle toeristen);
* bedenken hoe hard je door een bocht zal kunnen rijden, hoeft niet: er staan constant vierkante gele bordjes met de snelheid waarmee dat goed gaat;
* alle enigszins belangrijke zaken staan erg duidelijk aangegeven op grote bruine borden, b.v. look-outs, historic sites, wandelmogelijkheden, mooie baaien, enz.;
* vaak zijn bruggen “one lane bridges”: omdat het toch zo rustig is, kun je volstaan met een smalle 1-richtingsbrug, stuk goedkoper in aanleg;
* de Nieuw-Zeelanders houden van flink hard rijden (en de toeristen doen mee); eigenlijk past dat niet in een verder zo relaxed land;
* grappig: je ziet geen buitenlandse kentekens (wel saai..), niemand komt immers per auto hierheen;
* er liggen veel doodgereden possums op de weg; een leuk intelligent beestje met een mooie bontvacht. Je krijgt bijna applaus als je er een dood rijdt, want het is een echte plaag. Het is hier ooit binnengebracht vanuit Australie en heeft geen natuurlijke vijanden. Men probeert ze uit alle macht te bestrijden.
Dinsdag (21g) lieten we in Te Anau eerst een langzaam leeglopende autoband repareren (spijker erin) en reden toen ca. 100 km. noordwaarts naar ons nieuwe plekje in Knobs Flat. Onderweg 3 korte wandelingen gemaakt door prachtige stukken bos met heel oude, enorme, groen bemoste bomen (er valt hier veel regen, het is dus erg vochtig). Net een decor van Lord of the Rings, schitterend.
We hadden weer een schattig huisje (www.knobsflat.co.nz) met veranda, waarvan we helaas werden weggejaagd door de sandflies: een soort fruitvliegjes die je steken en veel jeuk veroorzaken. Ze komen veel voor aan vnl. de westkust.
Deze keer hadden we konijntjes in de tuin!
Woensdag liepen we met goed wandelweer (18g) zo’n 8 uur van het populaire Routeburn Track. Weer door van dat mooie native forest met oeroude groene beuken en berken, en zicht op de besneeuwde bergen (Pyreneeen-achtig).
Tussen alle goed-weer-dagen van deze weken door (uitzonderlijk voor deze regio!) hadden wij 1 dag gepland voor de route naar de Milford Sound: regen. Maar: een prachtige weg, slingerend tussen de steile bergen met honderden watervalletjes; na de Homertunnel (uitgehakt met houwelen, zo’n 65 jaar geleden): 10% omlaag naar de fjord. De regen en de wolken gaven hem de aanblik zoals de meesten hem kennen, want het regent hier ruim 200 dagen per jaar…
Bij de Sound: overvol met toeristen die een boottocht wilden maken op de sound, wat een drukte. Blij dat wij de rustige Doubtful Sound hebben gedaan.
Inmiddels zitten we op alweer een nieuwe plek: Arrowtown, ca. 20 km. van Queenstown, het actiecentrum van het land waar je alle denkbare enge dingen kunt doen zoals bungyjumpen, jetboat varen, skydiven, paragliden enz.
Wij kwamen niet verder dan met de cablecar naar de top van een berg gaan met ver uitzicht over de schitterende omgeving: blauw meer, bergen rondom.
In deze regio zijn veel opnames gemaakt voor Lord of the Rings, maar excursies erheen zijn extreem duur.
Arrowtown is een schattig oud goudzoekersstadje met 60 huisjes uit die tijd. Wij zitten aan de rand ervan, rustig onder en in het groen in een cottage van het hostel (www. poplarlodge.co.nz.).
Volgende keer meer!
Weer heel veel groetjes voor jullie,
Jan en Carla
P.S. Nog heel erg hartelijk bedankt voor al jullie reacties!
De Overnight Cruise was “an overwhelming experience”. Zeker niet goedkoop, maar dat vergeten we maar.
De Doubtful Sound is een ca. 40 km. lange fjord (3x zo lang als de veel populairdere Milford Sound) met steile groene bergen met veel watervallen en wat eilandjes erin. Om er te komen moet je eerst ca. 1 uur op een grote, snelle boot over Lake Manapouri. Dan met een busje 22 km. door het regenwoud over een pas (mooi!) en dan begint het echt. Wij boekten voor een 12-persoonsbootje en troffen het erg met de 9 mede-passagiers: een vrolijke Australische 40-er en 8 andere 55+ers, waarvan 6 Nederlanders (maar wel hele leuke).
We voeren de hele middag door de steile fjord, tot aan de Tasmanzee, met alweer een goede score: 2 zeldzame zwemmende “fiordland crested penguins” (hebben gele streep over de ogen, worden tot 70 cm. groot), een aantal “bottlenose dolphins” (aardig groot, tot 3.80 m, kunnen tot 200 m. diep duiken, worden maximaal 25 jaar), 1 langszij dobberende/vliegende albatros, een grote kolonie “fur seals” op een rots, met veel jongen erbij, en nog 1 staande/lopende pinguin langs de oever. Gecombineerd met het goede weer (niet koud, soms wat spetjes, terwijl hier zo’n 5 meter regen per jaar valt!): weer geluk gehad!
Als lunch aten we kreeft (door de schipper dagelijks vers gevangen) en als diner hertenvlees, plus door schipper en passagiers (inclusief Jan!) zelfgevangen vissen, heerlijk!.
Van slapen kwam niet veel door de krappe, warme hut en het starten van de motor om 06.30.. Maar toch: een prima ervaring!
De volgende dag (25g!) weer een boot op om aan de overkant van Lake Te Anau de glimwormengrot te bekijken. Een jonge grot (12.000 jaar), dus geen stalagmieten e.d. Wel veel lichtjes, die we zagen in volkomen duisternis en stilte.
Zo’n glimworm is 3 a 4 cm, eet alleen in zijn larve-fase, en maakt slijmerige draden om prooi te vangen.
(Tussen haakjes: dit soort excursies is behoorlijk prijzig; deze was $ 70 (ca. 46 euro) en die op Otago waren $ 50 (ca. 33 euro p.p.). toch doen we het, want we willen zoveel mogelijk zien.
Nog even iets algemeens:
* de wegen zijn werkelijk prima, en alles is er voor je uitgedacht (Ikea-gevoel..):
* regelmatig pijlen op de weg in de juiste rijrichting: links rijden! (voor alle toeristen);
* bedenken hoe hard je door een bocht zal kunnen rijden, hoeft niet: er staan constant vierkante gele bordjes met de snelheid waarmee dat goed gaat;
* alle enigszins belangrijke zaken staan erg duidelijk aangegeven op grote bruine borden, b.v. look-outs, historic sites, wandelmogelijkheden, mooie baaien, enz.;
* vaak zijn bruggen “one lane bridges”: omdat het toch zo rustig is, kun je volstaan met een smalle 1-richtingsbrug, stuk goedkoper in aanleg;
* de Nieuw-Zeelanders houden van flink hard rijden (en de toeristen doen mee); eigenlijk past dat niet in een verder zo relaxed land;
* grappig: je ziet geen buitenlandse kentekens (wel saai..), niemand komt immers per auto hierheen;
* er liggen veel doodgereden possums op de weg; een leuk intelligent beestje met een mooie bontvacht. Je krijgt bijna applaus als je er een dood rijdt, want het is een echte plaag. Het is hier ooit binnengebracht vanuit Australie en heeft geen natuurlijke vijanden. Men probeert ze uit alle macht te bestrijden.
Dinsdag (21g) lieten we in Te Anau eerst een langzaam leeglopende autoband repareren (spijker erin) en reden toen ca. 100 km. noordwaarts naar ons nieuwe plekje in Knobs Flat. Onderweg 3 korte wandelingen gemaakt door prachtige stukken bos met heel oude, enorme, groen bemoste bomen (er valt hier veel regen, het is dus erg vochtig). Net een decor van Lord of the Rings, schitterend.
We hadden weer een schattig huisje (www.knobsflat.co.nz) met veranda, waarvan we helaas werden weggejaagd door de sandflies: een soort fruitvliegjes die je steken en veel jeuk veroorzaken. Ze komen veel voor aan vnl. de westkust.
Deze keer hadden we konijntjes in de tuin!
Woensdag liepen we met goed wandelweer (18g) zo’n 8 uur van het populaire Routeburn Track. Weer door van dat mooie native forest met oeroude groene beuken en berken, en zicht op de besneeuwde bergen (Pyreneeen-achtig).
Tussen alle goed-weer-dagen van deze weken door (uitzonderlijk voor deze regio!) hadden wij 1 dag gepland voor de route naar de Milford Sound: regen. Maar: een prachtige weg, slingerend tussen de steile bergen met honderden watervalletjes; na de Homertunnel (uitgehakt met houwelen, zo’n 65 jaar geleden): 10% omlaag naar de fjord. De regen en de wolken gaven hem de aanblik zoals de meesten hem kennen, want het regent hier ruim 200 dagen per jaar…
Bij de Sound: overvol met toeristen die een boottocht wilden maken op de sound, wat een drukte. Blij dat wij de rustige Doubtful Sound hebben gedaan.
Inmiddels zitten we op alweer een nieuwe plek: Arrowtown, ca. 20 km. van Queenstown, het actiecentrum van het land waar je alle denkbare enge dingen kunt doen zoals bungyjumpen, jetboat varen, skydiven, paragliden enz.
Wij kwamen niet verder dan met de cablecar naar de top van een berg gaan met ver uitzicht over de schitterende omgeving: blauw meer, bergen rondom.
In deze regio zijn veel opnames gemaakt voor Lord of the Rings, maar excursies erheen zijn extreem duur.
Arrowtown is een schattig oud goudzoekersstadje met 60 huisjes uit die tijd. Wij zitten aan de rand ervan, rustig onder en in het groen in een cottage van het hostel (www. poplarlodge.co.nz.).
Volgende keer meer!
Weer heel veel groetjes voor jullie,
Jan en Carla
P.S. Nog heel erg hartelijk bedankt voor al jullie reacties!
-
12 Februari 2012 - 08:31
Luc:
Woow!
wat een verhalen weer.
Het houdt niet op en jullie zijn nog niet eens op de helft!
Dan gaan de buurmannen hier nog maar een schaatstocht doen bij Loosdrecht....
Ook heel mooi!
groeten
Luc -
12 Februari 2012 - 09:47
Jet:
Hallo Jan en Carla,
Jullie ervaringen blijven fantastisch. Wat een schitterende verhalen kunnen jullie schrijven. Mooie foto's o.a. Mirror Lake.
Gisteren Hedy gesproken. Heel gezellig. Ze hadden het vrijgezellefeest van Lisanne.
Geniet nog fijn van de vakantie.
Groetjes Wilko en Jet -
12 Februari 2012 - 09:49
Hedy:
Wat een verhalen! Klinkt prachtig!! En inderdaad nog niet eens op de helft.. mooi vooruitzicht! Geniet weer verder! -
12 Februari 2012 - 10:29
Hedy:
PS het vrijgezellenfeest was superleuk :)
-
12 Februari 2012 - 14:07
Jolien:
Mooi hoor, die Doubtful Sound! En in Queenstown toch maar niet gaan jetboaten of paragliden? Zouden jullie best durven hoor! Nu bijna op weg naar de Fox Glacier toch? Misschien wordt dat nog wel een van de hoogtepunten! Geniet ervan! -
12 Februari 2012 - 16:49
Kees:
Hoi, de verhalen worden steeds langer, maar wel leuk om te lezen. Hier ging de elfstedentocht net niet door. De temperaturen gaan hier weer omhoog. +5 graden, overdag. Nog veel plezier daar. Groeten van hier. -
12 Februari 2012 - 18:41
Froits En Annie:
Hoi J+C, weer een interessant verslag en met foto's erbij is het helemaal mooi! Dus de volgende keer weer meer foto's!!!
-
13 Februari 2012 - 09:11
Hilde:
Wat een schitterende reis en wat is het toch leuk om zo een beetje mee op wereldreis te gaan. Heerlijk dat jullie al dit moois met ons delen.
Blijf maar lekker genieten! -
13 Februari 2012 - 21:53
José:
Hoi j+c,
Ongelooflijk dat jullie dit echt allemaal meemaken! Het lijkt me moeilijk om niet alles te willen doen als er zoveel moois te zien is!
wij gaan volgende week Istanboel bezoeken, ook mooi!!
liefs -
16 Februari 2012 - 19:09
Wijnand En Juultje:
Wow!!!! We lezen met een grote glimlach op ons gezicht jullie verhalen. Fijn dat jullie zo genieten. We blijven jullie volgen. Succes met de sandflyes. Als ik nu fruitvliegjes zie denk ik aan die dingen.......
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
